Monday, December 26, 2011

You are ALL I need.....................

Χαρούμενα χριστουγεννά και καλέσ γιορτέσ:)

απλά φοβαμαι μερικές φορές... φοβαμαι οταν δεν εισαι κοντά μου... τι φοβάμαι; τα πάντα φοβάμαι!
τα πάντα... και δεν ειναι ευκολο να το σταματησω αυτο... δηλαδη μονο αν μπορουσες να εισαι κοντά μου δεν θα φοβομουν... αλλα δεν γινετέ να εισαι... και μεχρι να ειμαστέ μαζι κανονικά θα φοβάμαι.. παντά θα φοβάμαι... τι θα φοβάμαι; τα πάντα θα φοβάμαι, τα πάντα φοβαμαι τα πάντα.... τοσό εντονα ενιωθα ότι ηθελα να σε παρώ αγκαλια... σε εβλεπά και ηθελα να κλαψω... τοσο εντονα ειχά αναγκη να σε αγκαλιασω τοσο αναγκη σε εχώ οσο δεν μπορεις να φανταστείς... και θελώ να περνας καλα εσυ ακομά και μακρυά μου και ας πονάω εγώ θελω να περνάς καλα μονο εσυ να περνας καλα θελω να σε βλεπω να εισαι καλα και ας πονάω εγώ και ας ξερω οτι εισαι καλα μακρυά μου θελω να εισαι ετσι εγώ δεν μπορώ ομως δεν μπορώ εισαι τα παντά για εμενα σε αγαπάω....

να περνάτε καλα και εσεις:)

it doesn't really feel like christmas at all.... without you......
εφ.

Saturday, December 24, 2011

τιποτά περισσότερο τίποτα λιγοτέρο απο αυτό...


Μου λειπεις. Μου λειπεις απιστευτα, οσο ποτε δεν περιμενα.
Το αγγιγμα σου το εχω σχεδον ξεχασει και
τα ρουχα μου την μυρωδια σου εχουν χασει.
Η ωρα ειναι 00:00 κι εγω ευχομαι να μ’αγαπας, να μου το δειχνεις και να σε κανω ευτυχισμενο.
εφ.


Tuesday, December 13, 2011

με κανεις να τρεμω απο φοβο μην σε χάσω...

ξερώ οτι περασα υπέροχα μαζι του.. ξερω οτι τον αγαπάω οσο τιποτά αλλο... και ξερω ότι αν τον χάσω... δεν θα το αντεξω... δεν θα το αντεξω πραγματικά... μην με αφησεις μην φυγεις σε αγαπάω εισαι τα πάντα για εμενα... ισως να μην πρεπει να εξαρτουμαι τοσο εντονα απο τα ατομά γυρώ μου.. γιατι σας το λεω οτι δεν θα το αντεξω, ψυχικά ξερώ οτι θα ειμαι νεκρή...
δεν θελω να γυρισω πισω στην παλια μου ζωη δεν θελώ να τον χάσω! :|
εφ.

Thursday, December 08, 2011

ΑΥΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ:)

Αυριο θα τον δω. αυριο θα τον δω. αυριο θα τον δω. ΘΑ ΤΟΝ ΔΩ 3ΑΝΑ ΣΑΣ ΛΕΩ ΡΕΕ :)
τετοια ωρα θα τον εχώ δει θα τον εχώ παλι στην αγκαλιά μου θα τον εχώ ξαναφιλησει θα τον εχώ ΠΑΛΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΡΕΕΕΕ!
γαμημενη αποστάση:) ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΑΚΟΥΣ???? :)))

Monday, November 28, 2011

υπάρχει ελπίδα; Υπάρχεεεεεει.



 http://www.youtube.com/watch?v=iwwLYJK8eDw

"Σε μια κρυφή τσέπη ραμμένη στο τριμμένο ρούχο της ζωής σου, ραμμένη εσωτερικά στο πετσί σου, κρύβεις το Παιδί. Σ' όλο το ταξίδι αυτο ζητούν να σου πάρουν, να το αφανίσουν, να στο στερήσουν. Πολλές φορές αυτό το κάνουν και τα παιδιά σου, τα έργα σου, τα επιτεύγματά σου, εσύ ο ίδιος. Αν δεν το δώσεις σε όλους αυτούς να το τσακίσουν, υπάρχει ελπίδα."

ο Σιδηροπουλός ειναι θεος. πραγματικά αυτο το τραγούδι ειναι εκπληκτικο εκπληκτικο!
το τραγούδησε 17νοεμβρη ενα παιδί στο σχολείο στην γιορτη με την κιθαρα του και ενταξει η φωνή του... μεγάλο ρισπέκτ... μπορεί να κανει πολλά εχει το ταλέντο, ανατριχιασά! τι νοημά οι στιχοι του τραγουδιού! ΤΙ ΝΟΗΜΑ!
υπερασπισου το παιδι.. γιατι αν γλιτωσει το παιδί... υπαρχει ελπίδα..... το παιδι που εχουμε όλοι μεσά μας... αυτο το παιδι που ολοι θελουν να το παρουν... αν γλιτωσει αυτο.. υπαρχει ελπιδα.. σε πολλά θεματά. βεβαια κανεις  δεν παλευει για αυτο. οχι κανεις υπερβολές! αλλά η πλειοψηφεια.. δυστηχως..... αθανατε Παυλό! ποσο εκπληκτικο τραγουδι...... ποσοοο...;;
Εφ.

Thursday, November 17, 2011

και μετά δεν μιλάμε πολυ... γιατί το ονειρό ζει στην σιωπή... :)

απλά τι να πω;;;; ΤΙ ΝΑ ΠΩ;
Οτι μπορώ να πω την λέξη ΑΓΑΠΑΩ την λεξη ΛΑΤΡΕΥΩ και να μην εχώ αμφιβολία οτι καποιος απο τους 2 δεν την νιώθει/εννοεί. Πραγματικά νιωθω τόσο εντονά αυτά τα συναισθηματά μεσα μου τοσο εντόνα και τα νιωθεί και αυτος το ξερω το νιωθω ειμαι σιγουρή! όχι οτι πριν δεν τα ενιωθα αλλα τωρα ειναι παραπάνω!
εκανέ ταξιδι τοσων πολλών ωρών.... για εμενά! απιστευτο; σαν ψέμμα; οταν τον ειδά απο μακρύα οταν τον εντωπησα ΤΑ ΕΧΑΣΑ κυριολεκτικά! το νιωθω τώρα τώρα που το γράφω και ανατριχιαζω , σφιγγετε η καρδία μου γιατι ειναι λες και συμβαινει τώρα κλεινω τα μάτια μου και γινετέ τώρα! και αυτος λίγο οταν πλησιάσε επεσά πανω του και τον εσφιξα τοσο δυνατά στην αγκαλιά μου ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΕΙΧΑ ΠΟΣΟΟΟΟ ΠΟΣΟ ΠΟΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!
Μετά χαιρετησαμε 2 κολλητες μου και φυγαμέ... θυμαμαι που περπατάγαμε στον δρομο με ειχέ στην αγκαλιά του και τον ακουμπησα για να δω αν ειναι αληθινος και μου έλεγε ηρεμησε εδώ ειμαι και μου φιλαγέ τα μαλλία..... απλα δεν το πιστευά δεν το πιστευά δεν το χωραγε το μυαλο μου πως να το εξηγησω;!! ειναι τοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα πολλά που εγιναν και το πιο ωραίο ειναι να μην τα γράψω να τα κρατάω στο μυαλό μου και να κλεινω τα ματιά και να τα θυμάμαι εγώ και αυτος, αρκει αυτο... θυμαμαι που το λεώ τώρα μπορώ να πεθανω ευτυχισμένη. τον κοιταξα στα μάτια με κοιταξε και μου λέει όχι ακομα. χαμογελούσε.. με κοιτάξε για καποια δευτερόλεπτα και επειτά με φιλησε... και για τις επομενες 2 μερες οσο τον ειδά γιατι δεν γινονταν να τον βλεπω ολοκληρες τις μερες αυτες δεν ξεκολλησαν τα χειλη μας... :) πραγματικα τι να πω; τοσες πολλες ομορφες αναμνησεις... :) που ειμαι σιγουρη οτι θα ακολουθησουν παρα πολλες τετοιες ειμαι σιγουρη σας λεω! το αξιζει και το αξιζουμε! 
ο αποχαιρετισμος για να παει πισω στην αθηνα παιζει να ηταν τοσο δυσκολος... τοσο πολύ... την πρωτη φορά οταν επρεπε να φυγώ εγώ και να γυρισω εδω που μενω (στην ακρη του κοσμου) δεν εβλεπα απο τα δακρυα οταν προχωρουσα στους διαδρομουυς του Ελ.Βενιζελου... και ας μην  ειχαμε περάσει τιποτά σε σχεση με ολα οσα ηρθαν στην συνεχεια.. ειμαι σιγουρη οτι για αυτον ηταν πιο δυσκολο χθες.... το ξερω μιλαγαμε και πραγματικα... εκλαιγά και εγώ εσπασα πως το λενε; αλλά μετά ολα κομπλέ δεν πειραζει θα συνηθισουμε :) απλα αυτο το ατομό το λατρευω και δεν βιαζομαι να το πω αυτο δεν βιαζομαι! και τον αγαπάω! το νιωθω τοσο εντονά :)
ελπιζω να περνατέ καλα ελπιζω μεσά απο την καρδία μου να βρειτε καποιον που θα σας κανει να νιωθετε ετσι :)
εφ.

Monday, November 14, 2011

Αυριο.... ΑΥΡΙΟ!!!! Ουου μα γκαντ :")

Ερχεται. Αυριο.Θα τον δω αυριο. Ερχεται εδώ. Ερχεται. Ερχεται.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!
Με χανεται....
τον αγαπαω!
εφ.

Sunday, November 13, 2011

11/11/11

γραφαμε διαγωνισμά αρχαία εκεινη την ωρά δεν εγραψά πολυ σκτά τελικα, του ειπά στείλε μου μηνύμα να κανω μια ευχή :Ρ
φωναξέ ενα αγόρι απο την τρίτη : 11.11 ρεε (αγαπαμε τσενεμπήη <3 :ρ ) και σταματησάμε όλοι να γράφουμε, καντέ μια ευχη λεγανε κλπ κλπ
ενιωσά και το κινητο μου να δονείτε, και το ούρλιαξα οσο πιο δυνατά μπορούσα μεσά μου αυτο που θελώ πραγματικά.. την ευχη μου ξερώ γω..
δεν πιστευω και πολυ σε αυτά, θέλω να πιστευώ βασικα, θελώ λιγη μαγεία, μου αρεσει η μαγεία... ξερω ότι αν ειναι κατι θα γινει και εξαρτάται μονο απο εμας, κανείς δεν μπορέι να καθορίσει τις καταστάσεις που ζουμε δηλαδη μπορεί αλλα κανεις και καλα "ανωτερος μας" δεν μπορεί να παρέμβει δεν μπορεί! μονοι μας καθαρίζουμε τι μας συμβαινεί, εμεις οι ανθρωποι εννοώ! και καποιες καταστασεις γυρω μας φυσικα!
πηγαμέ σε μια θεατρική παραστασή σημερά με την κολλητη μου ηταν μονόλογος, ηταν η ομορφασχημη ετσι λεγονταν το εργο και ηταν η δισσέγγονη κατι τετοιο του Ι.Καποδιστρία που επαιζε τον ρολο.. απλα εκπληκτικη εκπληκτικη το ενιωσε τοσο πολύ που ανατριχιασά, η ιστορία ηταν αληθινή πανω κατώ και ηταν υπέροχη η ερμηνια της απλά! πολύ ομορφη εμπειρία και απλά ενταξει! μ'αρεσει τοσο πολυ δεν το περιμενα!
σημερά εκανα και βλακεία και τσακωθηκαμε για δικια μου βλακεια πραγματικαά ειμαι πολυ χαζη! φυσικα΄και τα βρηκαμε και ειμαστε μια χαρα μια απλη βλακεια μου ηταν αλλα ειμαι πολυ χαζη μερικες φορές βεβαια μπορώ να δικαιολογησω τον εαυτο μου και του το ειπα του ειπα ακριβως τον λογο και γιατι ενιωσα αυτο και με εκανε να νιωσω δυνατη ωστε να το αντιμετωπισω!
πραγματικά εχει μεινει λιγοτερος απο ενας μηνααααααααααααααααααααααααας! αααααααααα :")
-εκπληκτικη συνταξη το κειμενο μου αλλα συγχωρεστέ με παει 3 το βραδυ και δεεεεν.... :Ρ -
εφ.

Monday, November 07, 2011

'Cause i am broooken when i'm open....

Μερικες φορες νιωθω ότι ειμαι ΑΧΡΗΣΤΗ.....
Δεν ξερω γιατι νιώθω οτι απο μικρο βλακειες πεφτει τοσο πολυ η διαθεση μου τοσοοοο πολυ πραγματικά ειχά καιρο να το περασω αυτο... δηλαδη αυτους τους μηνες ημουν μια χαρά ΓΕΝΙΚΑ με διαστηματά που ειχα σκαμπανεβασματα οπως όλος ο κοσμος αλλα χθες και σημερά δεν ειμαι καλά δεν ειμαι... αυριο θα ειμαι καλά το ξερω αλλα τώρα νιωθω τόσο άχρηστη σε όλα και εσωτερικά και εξωτερικά ειμαι τοσο υπερβολική σε καποια πραγματά για αυτο νιωθω ετσι θελώ το τελειο ίσως για αυτο ειμαι ανικανοποιητη σε καποια πραγματά που θελώ να γινώ καλυτερή αλλα δεν γινομαι γιατί ειμαι μια χοντρή αποτυχία και εσωτερικά και εξωτερικά γιατι ειμαι και ΧΟΝΤΡΗ εξωτερικά γιατι τρώω πολυ και τελος αυτα αποο χθες τέλος δεν προκείτε εγώ να το ξανακανω να εχώ τοσο βουλιμιά για τόσο καιρο. τι πάει να πει οτι ειμαι καλα; πρέπει να τρωω και απο πάνω;;; ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΣ ΕΦΗ ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΣ;;; ΕΙΣΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟ; ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ; ΚΑΙ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΒΡΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΛΑΙΣ. ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ. 
Είμαι ασχημος κριτης του εαυτου μου μερικές φορες. ΄όχι παντά μεχρι να συνηδητοποιησω οτι τα εχώ ρηξει όλα στον κοκορά μονο τοτε θα κατσώ και θα κρινω αυστηρα τον εαυτο μου και μετα απο καιρο θα τα ξαναριξω στον κοκορα γιατι μεχρι και σε αυτο μια ΑΧΡΗΣΤΗ ΕΙΜΑΙ.
Τις 8.30 το βραδυ μετά απο ολα αυτά ετρέμα ετρεμέ όλο μου το σωμά ετρέμε! και βγήκα εξω ανεβηκα στο αλλο σπιτι επειδη ειναι πιο ψηλά και φυσάει για να αρρωστησω ετσι οπως ειμαι ντυμενη! αλλά σιγά μην αρρωστησω μακαρι να αρρωστησω για να μην τρωω καλά και να μην με καταλαβαινουν και για να νιωστούν λιγο οι γυρω μου για εμενά! κανω βλακεια μεγαλη και ειναι και τεραστιά αυτη η βλακεια που γραφω συγχωρεστε με για αυτο και μην με κρινετε αυστηρά.
η μαμα μου δεν με αφηνει να παρώ ζυγαρια. και αν παρω στα κρυφα θα το καταλαβει γαμωτο θα το καταλαβει το  ξερω!
δεν ειμαι ετσι τον καιρο αυτο με πιανει και πεφτώ αποτόμα το ξερω οτι θα ξανασηκωθω και θα ερθω να ξαναγραψώ με θετική ενεργεια ξερώ γω αλλα αυτη την στιγμή δεν μπορώ...
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μετά απο όλο αυτο το κατεβατό μπορώ να πω οτι εκτωνωσα τα νευρα μου στα κουμπια και δεν κοπαναω αλλο την ντουλάπα.
δεν φταίω μονο εγώ που πεφτώ όλοι γυρω μου φταινε όλοι γιατι με αφηνουν να πεσώ όλοι ολοι όλοι και ας μην το επιδιωκουν γιατι το ξερώ αλλα να προσεχουν γιατι με ριχνουν... και ουτε καν το φανταζονται το ξερω! Και μπορώ να τους δικαιολογησω γιατί απλά ειμαι μια ηλιθιά υπερβολική που δεν εξωτερικευει παντά το πως νιωθεί και δειχνεί οτι δεν πειραζετέ και οτι ειναι καλά. ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΩ ΤΙ ΕΙΜΑΙ. 
προσπαθω λίγο στα μαθηματά αν και τελευταία παώ καλυτερα απο παλια γιατί εχω στοχο και δεν θελω να απογοητευω πρωτά απο ολα τον εαυτό μου και τα ατομα γυρω μου.
είμαι και ασχημη! οταν κλαίω ομως ειμαι ωραία! δεν ξερω πως γινετέ. και οταν γελάω δυνατά. σαν χαζή. 
και δεν ειμαι αρκετή! ΠΟΤΕ ΑΡΚΕΤΗ. ΟΥΤΕ ΑΡΚΕΤΆ ΑΔΥΝΑΤΗ ΟΥΤΕ ΑΡΚΕΤΗ ΟΜΟΡΦΗ ΟΥΤΕ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ!
Το ξερω οτι αν εβλεπαν αυτο το κειμενο 1-2 θα με σκοτωνάν ειδικά αυτος. αλλα ευτυχως εδώ δεν με ξερει και κανεις και ξερω πως αυτό το κειμενο αυριο-μεθαυριο δεν θα πολυ ισχυεί γιατι θα δω τα πράγματα πιο ηρεμά. μακαρι... γιατί αυτο το συναισθημα ειναι απαισιο. NOT ENOUGH. απάισιο.
Εφ.

Sunday, October 30, 2011

She Will Be Loved ...


 http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=nIjVuRTm-dc
θυμάμαι μου το είχε στείλει, τέλη Ιουνιού, αργά το βράδυ... ειχά τα ακουστικά συνδεδεμένα στο λαπτοπ και το ακουγά δυνατά... "θα βρεθεί ο κατάλληλος που θα σε αγαπήσει πραγματικά μου εγραψέ και εβαλέ και μια χαμογελαστή φατσούλα".. χαμογέλασα και εγώ... θα βρεθεί αραγέ; ειχά αναρωτηθει και δεν πιστευά ποτέ θα αφεθώ και θα βρω καποιον.. σε τετοιο χρονικό διαστημά... φοβάμαι να γράψω τα αισθηματά που νιωθω για αυτον εδώ, σε ενα κομμάτι χαρτί ή οπουδηποτέ και αυτος ειναι ενας λογος που δεν γραφω πολύ, εκτός και απο τον χρονο -.-
Νιωθώ πολλά εντονα συναισθηματά πραγματικά! Και δεν φοβάμαι να του τα πω! Δεν φοβάμαι! Σε αυτον δεν φοβαμαι! Και αυτο ειναι ένα συναίσθημα που δεν το ειχά ξανανίωσει, φοβόμουν να εκφρασώ καποια πραγματά παλία γιατι φοβομούν την απορριψή, φοβομουν οτι δεν θα εχώ ανταπωδοσή, φοβομουν, φοβομουν, φοβομουν.... 
Με εχεί κανει όμως να νιωθω ασφαλεία, με εχεί κανεί να νιωθω οτι εννοει οτι λεεί με εχει κανει να μην φοβαμαί πλεόν :)
πραγματικα δεν λεώ μεγάλα λογιά αν δεν τα εννοώ δεν λεώ πραγματά αν δεν τα εννοω και αν δεν σιγουρευτώ οτι στο ατομο που θα τα βρώ θα τα κατανοήσει.... και νιωθω οτι εχώ βρει αυτο το ατόμο΄... αν και δεν θελώ να προτρεχώ γιατι δεν θελώ να φαω τα μουτρά μου... αλλάδεν το νιωθω αυτό.. όχι :)
Εφ.

Saturday, October 22, 2011

Ζωδία.

Δεν πιστέυω στα ζωδία πρέπει να το πω! αλλά ειχε φέρει τις προάλλες μια κοπέλα ενα μεγάλο βιβλίο που μιλουσε για τα χαρακτηριστηκά όλων των ζωδίων και διαβασά κατι ψιλά απο το δικό μου-Δίδυμος και της ζητησα να μου το βγαλει φωτοτυπία. Εκατσά και δίαβασα και τις 10 σελιδες και ΕΠΑΘΑ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ! Μερικά ισχυουν ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ! Μπορώ να κάτσω και να βάλω τοσά πολλά αποσπάσματα που ισχυουν για εμενά αλλα θα βάλω αυτο που πραγματικά... τα λέει όλα...
"Μερικοί άνθρωποι ακούγοντας τον αισιόδοξο και γοητευτικό διδυμό, δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πως ο εσωτερικός Δίδυμος νιωθεί απελπιστικά μονος και χαμένος."
πραγματικά... αυτη η προτασή... ΕΓΩ. Αν και μπορώ να πω οτί δεν την νιωθω τόσο αυτη την περιοδό γιατι... γιατι δεν την νίωθω και χαιρομαι για αυτό.. :) απλά πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να μην δείχνει το ποσο μονή και χαμένη ένιωθα, να δείχνω απλα καλά, χαμογελαστή, να κανώ τους άλλους να γελανέ και να πιστευουν ότι εγω δεν πονάω ποτέ.. ειμαι σιγουρή οτι το πιστευάν αλλα δεν με ενδιαφερεί πλέον! παντά διπροσωποί ειναι και ποτέ δεν ενδιαφερόνταν πραγματικά οταν ρωτούσαν και αν ρωτούσαν τι εχώ! υπάρχουν 2-3 ατομά και βασικά εκεινος που με εχούν κανει να μην νίωθω πλεον έτσι. αν και φοβάμαι πολύ αν κάποτε το ξανανίωσω! φοβαμαι φοβάμαι φόβαμαι! δεν θέλω να το ξαναπεράσω αυτο ειναι επώδυνο! τώρα όμως νιωθώ καλά, όσο καλά μπορώ να νιωσω δηλαδήη... δεν θέλω να κανώ σκέψεις σαν αυτες, αλλά δεν το επιδιώκω! είχα να γράψω καιρό αλλα δεν πολυ-προλαβαίνω γιατί δεν εχώ χρονο, κοιμάμαι λιγο, και εχούν γινει πολλά παλί που θελώ να γράψω.. με μια ΠΡΩΗΝ κολλήτη που καναμέ το ίδιο λάθος τον σεμπτέμβρη και την συγχωρέσαμε και πάλι μας πουλησε΄γιατί ειναι μια ΔΙΠΡΟΣΩΠΗ ΚΑΙ ΜΙΣΗ! Θα γραψώ για όλα αυτά καποια στιγμή γιατί το εχώ αναγκή! πλέον εχει ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΩΡΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΤΕΛΟΣ ΤΕΛΟΣ ΤΕΛΟΣ :)
Και δεν μου λειπει. και ξερετέ γιατί; γιατί αν καποιος σου φερθεί ΣΚΑΡΤΑ μετά απο καποιό σημείο σταματάνε όλα τα ωραία συναισθηματά που ενιωθες για αυτον και νιωθεις καλύτερά που ειναι μακρυά απο την ζωή σου :)
Εφ.

Tuesday, October 11, 2011

Καρκίνος και λοιπές αρρωστιες που οδηγούν στον θάνατο.

Οφείλω να ομολογησώ οτι φοβάμαι... οτι τρέμω το θανατο.... τρεμώ οτι μπορεί αυριο να χάσω σημαντικά ατομά απο την ζωή μου... τρεμώ πραγματικά γιατι πολύ απλά δεν μπορείς ποτέ να ξερείς ποτέ θα ερθει... όταν το σκεφτόμαι πραγματικά τρελαίνομαι και ας ειναι απλά μια σκέψη! να μην την κανω θα μου πειτε... δεν μπορώ να ελέξχω ακριβώς τι σκέφτομαι... 
είχαμε πρωτη ωρά συζητηση στην βιολογία για τον καρκίνο και δυο κοπέλες που ειχάν περιστατικά έβαλαν τα κλάμματα, η μιά φιλη μου. και προσπαθουσα να βάλω τον εαυτό μου στην θέση τους... ποσό δυσκολο παίζει να ειναι να έχει η μητέρα σου καρκίνο! πραγματικά και μονο στην σκέψη... να παθουν κάτι δικοί μου ανθρωποι τρελαινομαι! κάνω σκέψεις τι θα γινει αν πχ πάθει κατι καποιος τοσο δικος μου πως θα το αντιμετωπίσω και θέλω να κλάψω και ας ξερω ότι ειναι σκέψη! πιστεύω ότι με νίωθετε...
παλία εκανα σκέψεις αν πάθω εγώ κατι πχ θα κλάψει κανείς; θα με θυμουνται; δεν μ'αρεσουν και δεν τις εχώ πει ποτέ σε κανενά μονο εδώ τώρα...  και τις εχώ κοψεί γιατι δεν οδηγεί πουθενα και γιατί μου εχουν δώσει να καταλαβώ καποιά ατομά οτι θα ενιωθάν πολυ ασχημα συναισθήματα εαν πάθαινα κατί...
Δεν ξερώ γιατι τα γραφω αυτά απλά ηθελά :)
είμαι καλά γενικά εχουν ηρεμήσει καπώς τα πράγματα μονο λιγο αρρωστή αλλάξε λιγο απότομα ο καιρός αλλά ειναι ωραίος! :Ρ
Φιλιά,
Εφ.

Friday, October 07, 2011

ΜΗΝ ΜΟΥ ΓΑΜΑΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ!!! ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΑΛΛΟ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΚΑΘΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ... ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΣΚΑΤΑ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΔΕΝ ΥΠΟΚΡΙΘΗΚΑ ΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ... ΘΕΛΩ ΛΙΓΟ ΗΡΕΜΙΑ... ΤΗΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ... ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΓΑΜΑΤΕ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ; ΓΙΑΤΙ;;;; ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ!!! ΜΙΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΚΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΛΛΗΤΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΜΕ ΓΑΜΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.. ΠΟΝΕΣΤΕ ΜΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.
Εφ.

Thursday, October 06, 2011

I AM BAAAACK :)


Επιτέεεεεεεεεεεεεεελους!! εχώ πισώ το λαπτοπ μουυ!! ειχέ ενα προβλήμα και αυτο συνεπάγεται οτι δεν μπορουσα να γραψω στο μπλογκ που το ειχα αναγκη και πραγματικά μου ελειψέ πάραααααα πολυ<3 αλλα θα επανορθωσωωωωωωωωωωω :)
stay tuned, love 
Εφ.

Sunday, September 25, 2011

ΜΗΝ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΕΜΕΝΑ ΛΟΙΠΟΟΝ !

Εντάξει απλά.. μην με εμπιστευεσε εμενα.. ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ.... ΕΜΕΝΑΑ;;; ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ;;; ΣΟΥ ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΑΡΝΗΣΕ ΟΛΑ; ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ! ΚΑΙ ΧΑΛΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ!! ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΗΜΟΥΝ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ!!! ΚΑΙ ΠΟΣΟΟ ΜΕ ΞΕΝΕΡΩΣΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΣ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΣΕ ΠΟΙΟΝ;;!!! ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ !
ΔΕΝ ΞΑΝΑΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ! ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ!
Αλλα πραγματικά ΠΟΝΑΕΙ να μην σε εμπιστευονταί ατομά που εσυ τα εμπιστευεστε, να συνεχιζουν να σου λενε ψέμματα και να σε χαλανε... ΔΕΝ ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΑΛΛΟ ΡΕ. ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΑΨΩ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Α Β ΛΟΓΟ.! ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ!
Πραγματικά.. γενικά ειμαι καλά... και ειχά καιρο να κανω ποστ αλλα θα επανορθωσω... τώρα γραφω τοσο γρηγορα κοπαναω τοσο πολυ το πληκτρολογιο ειμαι εν βρασμώ ψυχης και δεν εχω γραψει ούτε τα μισα απο οτι νιώθω... ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΛΑΣΤΩ ΑΛΛΟ. ΤΕΛΟΣ. :)
Εφ.

Wednesday, September 14, 2011

Baby, I love your way(:


έχω να γράψω πολυυυυυυυ καιρόοοο.
αρχίσε και το σχολείο... αλλα είμαι.. καλα; όχι καλα ειμαι αλλά οχι ακριβώς... μακαρι να μπορουσά να ειμαι μαζί του, δίπλα του... μιλάμε καθημερινά, συνεχεια συνέχεια.. τα έχουμε κατά καποιο περιεργο τρόπο χωρις να μου πει θες να γινεις η κοπέλα μου. τα συναισθηματα ειναι αμοιβαία σε όλα τα θέματα.. και το θελουμε και οι 2... σχέση εξ αποστασεως.. δυσκολο ε; ναι αλλά... πρεπει να εχεις εμπιστοσυνη ΠΡΩΤΑ στον εαυτο σου και επειτά στον αλλον... πιο πολύ φοβάμαι τον εαυτό μου παρά αυτον.. αληθεία.. φοβαμαι μηπως τον πληγωσω... θα πληγωθω και εγώ και θα μισησω τον εαυτο μου... δεν θελω να το κανω και δεν προκείτε... επειτά αυτος με εχει κανει να τον εμπιστευτω... αληθεια.... αυτο το ατομο... το λατρευώ... αληθειά...ειναι ότι έψαχνα... και φυσικα ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν δυσκολιες... αλλα θα τις ξεπεράσουμε μαζι... θα γινει αυτό... υπομονή και επιμονή θελει... με εκανε να ονειρευτώ ξανά... να κανω τόοοοσο όμορφα ονειρά... που μπορώ να τα μοιράστω μαζι του χωρις να φοβάμαι οτι θα με κρινει ή οτιδηποτε τέτοιο.. μιλάω τοσο ανέτα μαζι του... και αυτο ειναι ενα απο οσα μ'αρεσουν σε αυτον... δεν ξερω αν με νιωθετε... τον ξερω σχεδον μισο μήνα. Παραπάνω βασικά.. δεν με νοιαζουν οι αριθμοί.. έχω αφεθεί τοσο πολύ... χωρίς να φοβάμαι... το μονο που φοβάμαι είναι μην τον χάσω... αλλά δεν θα γινεί.... δεν θα γινει... :) όλα θα πανε καλα... για μια φορά... θα ερθει να με δει μου ειπέ.... μεσά Οκτώβρη... δεν μπορείτε να φανταστήτε ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΣΦΙΞΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ! ΝΑ ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΩ! ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΝΑ ΝΑ ΝΑ ....
Θα γινεί... θα ερθει και η δικιά μας η στιγμή... και θα ειναι όμορφη... το ελπιζω... ειμαι σιγουρή...:)
Φιλιά, Εφ.

Tuesday, September 06, 2011

Νομίζω πως...


..είμαι ερωτευμένη... και αυτη την φορά ειναι αλλίως... αυτη την φορά δινώ αγαπή αλλα περνώ και αγαπή.... και ειναι υπεροχο συναισθημά.. δεν εχώ να γράψω κατι αλλό... ειναι νωρίς ακομά... αλλα λατρευω his way... just this<3!
Έφ.

Thursday, September 01, 2011

A lover's dream....


Χθές γυρισά απο τις, διακοπες, γυρω στις 2 εβδομαδες διαρκεσαν και περασα ΤΕΛΕΙΑ!
Τέλεια.... ΕΝΙΩΣΑ! Ένιωσα ξανα! Χαρούμενη, ζωντανή, ενιωσά τοσα πολλά συναισθηματά που είχα ξεχάσει... γνώρισα πολλά ατομα, όλα πιο μεγάλα απο εμενά, εκτός απο την soulmate μου, ενα χρόνο μικρότερη αλλα την ΛΑΤΡΕΥΩΩΩΩ<3
Ερωτεύτηκα ξανά... ατομό που νίωθει τα ίδια αισθηματά και για εμενα... και μου το έδειξε... με έστειλε προχθές..με εστειλέ με αυτά που εγραψέ..... πραγματικά.... απο την ώρα που έφυγα(περιττό να πω το κλαμα που εριξα στο αεροδρόμιο) νίωθω ότι κατί μου λύπει.... τα εχούμε συζητησει και οι δυο, αν θελουμε να το κρατησουμε θα αντεξει... τι να πω για αυτο το ατομό... ενταξει... με εκανε να νιωσω ξανά....... κα τελικά ειναι πιο δυσκολο απο ότι νομιζά... δεν θέλω όμως να στεναχωρίεμαι... μου λύπει εντάξει, θα ήθελα να ήμουν εκει αυτη τηνν στιγμή, όσο τιποτα αλλό... αλλά θα το άντεξω,... μιλούσαμε χθες όταν έφτασα, του ειπά οτι στεναχωρηθηκα και με πιασανε τα ζουμιά :Ρ και μου λέει ότι θα ερθει τον χειμώνα να με δεεει, στο υποσχομαι μου λέει... αν θα κρατησει λοιπον; δεν ξερω... εγώ θελω... και αυτος αυτο δείχνει..... 
Τελειωσα και αυτο το καλοκαίρι... απο τα πιο όμορφα μετά τον Ιουνιο... :) θυμαμαι μια αναγνωστρια, η Μακ μου είχε πει ότι οι ανθρωποι πάνε και ερχονται... είχε δικαιό... πρεπει να μαθω να κρατάω και να αφηνομαι σε οσους αξιζουν και μπορουν να μου δώσουν κάτι.....
Επισηςςς πλεον ειμαι πιο ανυχτομυαλή στο θέμα μουσική///Ήμουν τοσο κολλημένη με την ροκ, σνομπαρα τα άλλα είδη και ήταν λάθος, το καθένα εχει την ομορφιά του και ειναι κατάλληλο για διαφορετική περιοδό της ζωης μας....
Να μπορούσα να έμενα λιγο παραπάνω.... ομως όλα τα ωραία καποτέ τελειωνουν... :/
Καλο μηνα(όσο μπορεί να ειναι =.= )
Εφ.

I’ve been waiting my heart has been breaking
When you step on the scene
So I keep on waiting, my heart keeps breaking
Made it the way it should be
A lover’s dream.....


Wednesday, August 24, 2011

'Cause the day I thought I'd never get through,...I got over you. :)

Περνάω τόσο όμορφα αυτές τις μερες... μακρυά απο όσα με πονουσαν τόσο καιρό.. τόσο όμορφά....
Πριν απο ενα χρονο.. εφτιαξά αυτο το blog... και πλέον έχουν αλλάξει τόσααααααααα πολλά στην ζωή μου... πλέον αυτό το blog ειναί κομματι μου, δεν ξερώ πραγματικά τι θα έκανα χωρις αυτό και φυσικά χωρις εσας! τους αναγνώστες μου :) Θυμάμαι όταν ακομά ειχά 20, και ήμουν παρα πολύ χαρουμενη... Και θελω να ευχαριστήσω καθε εναν απο εσας τους 88, όσους με διαβαζετε, απαντάτε και με "αναιχεστε" :Ρ
Ο ¨"ανεκπληρωτός μου ερωτάς" εφυγέ μονιμά για Αγγλία...Έχω αρχισεί να τον ξεπερνάω με τον καιρο και χαιρομαι.. θελώ να ειναι καλά... και ξερώ οτι παντά κατι μεσά μου θα υπάρχει.. για την πρώτη μου αγαπη... :)
Είμαι καλά αυτές τις μερες! Είναι και κάποιος που με ενδιαφέρει απο εδώ και περνάμε τοσό καλά, δεν ξερώ βασικά τι να γράψω για αυτόν... με κανει χαρούμενη, θα τον δώ και σημερα και i can't wait. :P δεν ξερω τι αλλο να γράψω.. μερικες φορές δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λεξεις για να περιγράψω τι ακριβως νιωθω... μερικές καταστασεις δεν περιγράφονται με λογιά..
Πριν κατί μερες πηγα και στο Allou και ουρλιάζα τοοοσο πολυ, ανεβηκαμε στα πιο extreme και πραγματικά ουρλιάζα τοσο πολυ, δεν το περιμενα, αλλα περασά ενα υπέροχο βράδυ,. δεν θελω να φυγώ απο εδώ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩΩΩΩ!
Μπερδεμενα τα γράφω αλλα ειμαι καλά και αυτο εχει σημασια και ελπιζω το ίδιο και εσεις :)
Φιλιά, Εφ.

Friday, August 19, 2011

It's time to leave this town, it's time to steal away,,,


Απο τις 17 του μήνα έχω φύγει απο την περιοχή που μένω και ήρθα για 2 εβδομαδές μαζι με την ξαδέρφη μου στην Αθηνά. Λίγο ανώμαλο να αφηνω το νησί που μενω για να ερθω στην αθηνα, right? 
Δεν με ενδιαφέρει, είχα την δυνατότητα να φυγω και το εκανά, το χρειάζομαι αυτο το ταξίδι, να ηρεμήσω λιγο, μακρυά απο όλους και απο όλα...
Στο αεροδρόμιο με περίμενε η κολλητή μου απο εδώ, ξαδέρφη της ξαδερφής μου ( :Ρ ). Την λατρευω αυτή την κοπέλα πραγματικά... Είναι soulmate, πως το λένε; Ταιριάζουμε τόσο πολύ, της εμπιστευομαι παρα πολλά και αυτη το ίδιο. Είχα να την δω δυο χρόνια, ρε ειναι τόσο τέλειο να φτανεις στο αεροδρομιο και να σε περιμενουν καποιοι με τοσο ζεστές αγκαλιές πραγματικά!
Περνάω καλά, θα καθησω δυο εβδομάδες, θα έχω νετ να γραφώ, όποτε το χρειάζομαι :)

ακούγα τώρα πρόσφατα το όταν πεθαίνει γυρώ καθε όμορφιά. του Παυλίδη.. τρομερό τραγούδι.. λεει σε καποια φάση οι στιχοι..
οταν πεθαινει γυρω καθε ομορφια γινετε ο κοσμος γυαλινά κομμάτια.. μα ετσι οπως με κοιτάς με αυτά τα ματια ο πόνος,.. εστώ και για λίγο.. σταματάει...."
τι στιχοί θεε μου,... θυμαμαί... ποσο ισχυαν΄.... γιατί ακομά και οταν πονούσα... με κοιτούσες εσυ... με αυτά τα ματιά... και αρκούσε.. ώστε να σταματησει ο πόνος.. αρκούσε!! δεν μπορώ αλλο να σκεφτομαι αυτον... τις προαλλές μαλιστά που καθόμασταν σε ενα μπαράκι και ήρθαν κατι τύποι και μας την επεσαν ο ενας, ηταν ίδιος με εκείνον. ΙΔΙΟΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ... μου τον θυμιζε τοσο πολύ.. ρε με κυνηγάει όπου παώ.. :Ρ ακόμα και εδώ... σε καθημερινά πραγματά που κανω,.. τον θυμάμαι.. δεν ειναι οτι δεν θελω να τον θυμαμαι... το κακο ειναι ότι οσο τον θυμαμαι τοσο μου λύπει... και με πονάει που πλεον δεν μπορώ να βλεπω αυτά τα ματια... να κοιτάνε τα δικά μου... και εστώ και για λιγο.. να σταματησει ο πονος.... είμαι τραγική πραγματικά συνεχεια πισώ στο παρελθον κοιτάω,.. και δεν πρεπει.. δεν πρεπει, πρεπει να τα αφησω πισω... να προχωρησω παρακατω... μακάρι να μπορούσα,... περνάω όμορφα δεν μπορώ να πω.... θα ηταν ασχημό να πω οτι δεν περνάω καλά και να εχώ παραπονα... αλλά μου λυπουν οι παλιες μερες.. που τον ειχα στην καθημερινη μου ζωη,... και ας πονούσα περισσότερο... μου λύπει... :/ γινομαι και κουραστική γιατι επαναλαμβανομαι συγνωμμη πραγματικά αλλα μονο εδώ μπορώ να γραψώ τι ακριβως νιωθω...
Εφ.

Wednesday, August 17, 2011

Makes me sick when i hear all the SHIT that you say.


ΡΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΣΠΑΣΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΤΕ!
ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΤΏΡΑ;;; ΚΟΛΛΗΤΟΥΛΕΣ;;; ΑΧ ΤΙ ΩΡΑΙΑΑ!!!
Πραγματικά είστε Τ-Ρ-Α-Γ-Ι-Κ-Ε-Σ. Θελετε να αποδειξετε ότι και καλα ειστε ΚΑΠΟΙΕΣ με ολα αυτά που γραφετε στο φέισμπουκ! όλα ΕΜΕΤΙΚΑ. ΕΜΕΤΙΚΑ. Έχω σιχαθει να μαθαινω τι εκανε η πρωην κολλητη μου μεσά απο στατους(τα οποια περιεχουν ΤΟΣΑ ΨΕΜΜΑΤΑ!) για να επιδηξουν οτι ειναι καποιες!
Εχώ σιχάθει πραγματικά γιατι ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ :|
Μεσα σε λιγους μηνες!!! αλλαξαν τοσα... εγω φταιω που δινω πολλά.. και πιστευω οτι θα εχώ ανταλλαγμα... ΠΙΣΤΕΥΑ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ Α Π Ο Γ Ο Η Τ Ε Υ Σ Ε Σ. ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ.
Και μετά μου κανεισ και αγαπες! ΒΑΡΕΘΗΚΑ! ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ. ΟΥΤΕ ΕΜΕΝΑ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ Μ.
ΜΕΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΟΥΛΑ ΣΟΥ.
ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ!! Κοντη γιορτη.
so... F U C K you anyway.
-αυτες οι καταστασεις με κανουν να γινομαι κακιά/bitch/να γραφω ετσι... αλλά.. δεν γινετέ αλλιως.. ειμαι απλά απογοητευμενη..
Εφ.

Saturday, August 13, 2011

Can't help looking back....


Πριν απο... τεσσερις μήνες.. i had the time of my life...
το ταξίδι που μου αλλάξε... που με εκανεέ να καταλαβω πολλά... που οι αναμνησεις με σκοτωνουν...
ΘΕΛΩ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΑΩ ΠΙΣΩ ΣΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ. ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..
ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΝ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΜΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΟΛΛΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ Ξ. ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΝ. 
Γινομαι γραφική το ξερώ... αλλο αυτο το ατομο σημαινει πολλα για εμενά... θελώ να ακούσω την φωνή του.. θελώ ενα αγγιγμά του... θελώ απλα την παρουσία του.. την χρείαζομαί.. νιωθώ ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κενο.. τεράστιο... ειναι δυσκολο.. μερες σαν και αυτην... που απλα θυμαμαι τι ειχε συμβεί πριν μηνες δεν... μπορω να τις διαγράψω... περνάω όμορφες στιγμές...δεν πρεπει να εχώ παραπόνο... αλλά μερες σαν και αυτες...βραδυά σαν και αυτά.. όταν όλοι εχουν φυγει...και είμαι μονή μου.. ειναι δυσκολά..
και το μονο που μου εχουν μείνει ειναι οι αναμνησεις.. οι φωτογραφίες.. και το τραγουδι.... please don't hurt me this way.... το λατρευω... το λατρευω... μονο αυτά μου απομειναν.. μου λύπει αληθειά... 

περασες οπως περνουνε οσα ΔΕΝ θα ξαναρθουνε..σε κρατάω στον νου μου ακομαά... σαν τριανταφυλλο στο στόμα..

μονο να ήσουν εδώ..για λιγο......για μια στιγμή.....
Εφ.

Thursday, August 11, 2011

You are someone ELSE.


Ήμασταν κολλητές. Εγώ, εσυ και η Μ. Και παραδεχομαι με την Μ. ημουν πιο πολύ αλλα ημασταν κολλητες. Χα, αγαπητοι μου αναγνωστες, σε αυτην την ηλικιά, ΔΕΝ υπάρχουν φιλιες! Εκτος απο εξαιρέσεις όπως για εμένα η εξαιρεση ειναι η Μ. και ειμαι ευγνωμων..
 ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΣΟΛΙ. ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΡΙΖΕΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΤΕ ΚΟΛΛΗΤΟΥΛΕΣ! ΥΠΟΚΡΙΤΙΑ ΕΙΣΑΙ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ. ΑΠΛΑ. Υ-Π-Ο-Κ-Ρ-Ι-Τ-Ι-Α.
Ο,ΤΙΙΙΙ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!!!! ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΘΕΙΣ ΠΙΣΩ ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ. ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ! ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΕ.
ΕΤΣΙ ΠΑΝΤΑ! ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΦΙΛΗ ΜΕΤΑ! ΦΙΛΗ-ΦΙΔΙ. ΤΑ ΠΕΤΑΞΕΣ Ο Λ Α ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ!!! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Πραγματικά λυπάμε...πιστευα αλλα για εσένα... ΜΕ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ! ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕΣ! ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ Η ΙΔΙΑ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΕΜΑΣ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΑΖΙ!
ΑΥΤΗ Η ΙΔΙΑ ΣΕ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙΣ! ΑΥΤΑ ΣΤΑ ΧΑΛΑΣΕ ΜΕ ΤΟΝ Μ.
ΚΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Με εχεις απογοητευσει..δεν το περιμενα αυτο απο εσενα.. ουτε μας εμπιστευεσε μονο σε αυτην τα λες πλεον.. ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟ ΚΟΣΜΟ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΨΕΜΜΑΤΑ.
ΑΦΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ΑΥΤΗΝ...ΩΡΑΙΑ...ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ...ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ ΞΑΝΑ..

τοσα πολλα μαζι.... τοσες στιγμες...τοσες αναμνησεις...και το ονομα σου ακομα χαραγμενο στην ντουλαπα μου... μαζι με τα δικα μας... και ο,τι και να λεω..και οσο και αν ποναω...και οσο και να σε βριζω... μου λυπεις... και σάγαπαω...

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt


I will let you down
I will make you H U R T.

Εφ.

Friday, August 05, 2011

NO ONE CARES.

αναγκάζομαι να ξαναχρησιμοποιησω πάλι τους ιδιους στιχους σε αναρτηση απο το ίδιο τραγούδι..
γιατι κανεις δεν νοιάζετε για εμένα... μονο όταν κανω λάθη... μονο τοτέ.... κανεις.... κανεις...
ισως να ειμαι υπερβολικη αλλα ετσι νιωθω... κάνεις.... κανεις ποτέ δεν ηθελέ να μαθεί αν ειμαι στα αληθεια καλα... και κανεις δεν προκειτέ...
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΦΕΡΟΥΜΟΥΝ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΣΑΤΕ ΑΜΕΣΩΣ. ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΣΤΕ ΕΤΣΙ... ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΝΟΙΑΣΤΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΕΚΤΟΣ ΑΜΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΣΕ ΕΜΕΝΑ.. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΕΓΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΩ. ΓΙΑΤΙ ΑΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΟΜΟΥΝ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ.....
Ασυναρτησιες με δακρυα στα ματια αλλη μια φορά...συγνωμμη./.


Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...

ΤΙΠΟΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ... ΤΙΠΟΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ.......
Εφ.

Sunday, July 31, 2011

Lovely bones...


Δεν ξερω, ισως να ειναι και άρρωστο...ίσως ειναι αρρωστό που μου αρεσούν τοσο να φαινονται τα κοκκαλα μου... που μου αρέσει τοσο το κενό ανάμεσα στα πόδια, οι αδύνατοί ώμοι.. αλλα τα κόκκαλα... όταν φαινονταί περισσότερο σε αλλες κοπέλες.. τα ζηλευω τόσο πολύ...
Πότε δεν ήμουν χοντρή..αδύνατη και κανονική... ποτέ μου όμως δεν ήμουν αρκετά αδυνατη..
αρκετά ώστε να είμαι εγώ ικανοποιημένη..
έχω μάθει να ζω με μια διαίτα, να προσεχώ τι τρώω... και όταν τρώω παραπανω.. τυψεις... 
τρελες τυψεις.. αυτες με οδηγησάν στο να βγαζω ότι τρώω αν αυτο υπέρβαινε τον αριθμο που έπρεπε να καταναλωνω καθημερινά.. μπορεί να το έχω σταματησεί τον τελευταίο καιρο γιατι περιτρυγιριζομαι απο πολύ κοσμό και δεν μπορώ.. θα με καταλαβουν... αν και οι τυψεις με σκοτώνουν...
επίσης αυτό που δεν αντέχω είναι ότι η μαμά μου ελεγχεί τι τρώω και με πιεζει να τρωω παραπάνω...
τι δεν θα έδινα να μπορούσα να μένω μονη μου και να τρώω οπως θελώ...
υποκύπτω μερικες φορές... καταντάω βουλιμική... θέλω να τα φαώ όλα! αλλά σταματάω. ανοιγώ το ψυγείο και το κλείνω... πίνω νερό... και σταματάω... είμαι δυνατή... θελώ να πετυχώ τον στοχό μου...
που βεβαια..ούτε τότε θα είμαι ευχαριστήμενη..δεν θα ειμαι.. ποτέ δεν θα είμαι...
γενικά οταν κάποιο άτομο μπει σε αυτό το "λουκι" ειναι δυσκολο να ειναι ευχαριστημενος..
πάντα θελει να ειναι και λιγοτερά κιλά.... πάντα...
γιατί μετά τα 45..θα θελω και αλλο..θα θελώ..43... και πάει λέγοντας...
δεν θέλω να καταντησω να εχώ καποια σοβαρή διατροφική διαταραχή.. δεν θελω να καταντησω να εχω ανορεξιά.. θελώ μονο να είμαι αδύνατη...να ειμαι ευχαριστημένη με το βαρος μου.. 
πραγμα δύσκολο....
ΠΟΙΟ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΟΔΙΑ.... αυτο ειναι που θελώ...
Εφ.

Wednesday, July 27, 2011

ειχε παλιοκαιρο τη μερα που σε γνωρισα..



όχι την μέρα που σε γνώρισα..την μέρα που ουσιαστικά αρχισάν όλα για εμένα...
20/1. επτά μήνες.. επτά ολοκληροι μήνες... και έχω βιωσει τόσα πολλά..τοσα καινούργια συναισθηματά...δεν μπορώ αλλο... ναι εντάξει καλά περνάω τώρα τελευταια..αλλα κενό..μετά κενό.. κενό.....δεν μπορώ να κάνω κάτι αλλο για την απουσία σου..ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ. τα παντά μου τον θυμιζουν. τα παντά τα πάντα όμως... και αυτο δεν το μπορώ.... μου λύπει... θελώ να κατσώ να γράψω πολλά... είμαι κουρασμένη τώρα... αλλά ηθελά πραγματικά να γραψω κατί... ασυναρτησιές πάλι.... ελπίζω να με καταλαβετέ λιγό....μην με κρινετέ ασχημα..δεν ημουν πάντα ετσι.. δεν θελω να ξαναδεθω παλι με ατομό τοσο πολυύ... φοβάμαι..γιατι αγαπάω το χάνω.. πάντα...και δεν το αντέχω..ειναι επώδυνο..πανω που παω να γινω καλά..μακαρι να ήσουνν εδώ......
Εφ.

Monday, July 18, 2011

Nevermind i'll find someone like you...


Βασικά αυτη την αναρτήση θα την κανω πολύ γρηγοραά γιατι θα βγώ σε λίγο αλλά πρεπει όπωσδηποτε να την κανω....
Πρίν φύγουμε απο την  παραλια πήγαμε σε ενα beach bar, για να χαιρετήσουμε καποιους. Και όπως προχωρούσα είδα ένα που ηταν Ι Δ Ι Ο Σ με αυτον,(my strangelove :P ) ήταν σε ενα τραπέζι πινανε μπύρες μια μελαχρινή και την φιλούσε αλλά φορούσε γυαλία ηλιού παρόμοια με τα δικά του και δεν είμαι σίγουρη αμα ήταν αυτος, εύχομαι να μην ηταν δηλαδή... γιατί μετά με κοιταξε για λίγο αλλα ούτε μου μιλησέ και μαλλον δεν ηταν αυτος.. αλλα ενιωσα περιεργά δεν μπορούσα να μιλησω για λιγα λεπτά.. Τρέμω μην με δεις και δεν μου μιλησεις, με ξεχασεις... αλλά εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω.. βλέπω στα προσωπά του κοσμου το δικο σου! :|

I hoped you’d see my face & that you’d be reminded,
That for me, it isn’t over.

Nevermind, I’ll find someone like you.
I wish nothing but the best for you too.
Don’t forget me, I beg, I remember you said:
“Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead”
Εφ.

Saturday, July 16, 2011

No Surprises.

βρηκα αυτη την  φωτογραφιά τυχαι χθες βράδυ....
και αποτυπωνει πως ακριβως νιωθω..
τιποτά... τα παντα ειναι ανούσια...
κενο... δεν μπορώ αλλο :/
Καληνυχτά...
Έφ.

Tuesday, July 12, 2011

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει...


Ονείρα. καιρό είχα να σε δω μεσά στα ονειρά μου. 
Και ηταν επωδυνο να μην σε βλέπω τόσο καιρό.... μου είχες λύψει...... δηλαδή μου λύπεις και τώρα που γραφώ αλλά το να σε βλέπω στα ονειρά μου ειναι τόσο σημαντικό και επουλώνει για λιγο... για εκεινη την στιγμή το οτι μου λύπεις...
---------------------------------------------------
Χθες το βράδυ έβαλα Ουίσκι σε ένα μικρό ποτήρι και έκατσα μπροστά απο τον υπολογιστή για να κάνω κατι που επρέπε να είχα κανει εδώ και καιρό. Ηπια μια-δυο γουλιές, ενιωσά το ποτο να μου καιει τον λαιμό και άνοιξα τον φακελό που είχα φωτογραφίες, εγγραφά του Μ. (του πρωτου΄' μου ερωτα)
Επαιζε το Plug in Baby δυνατά στα αυτία μου... αρχισά να κοιτάω μια-μια τις φωτογραφίες και επειτά αφου ξαναηπια λιγο για να "παρω δυναμή" αρχισα να τις διαγράφω μια-μια.... δεν καταφερα να τις διαγραψω όλες.. δεν μπορουσα.. μετά πηγα και στον recycle bin και αρχισά να τις διαγραφω εντελώς μια-μια ξανά... ηταν δύσκολο μα ένιωσα καλύτερα... μετά απο το καλύτερα λοιπον ένιωσα ξανα κενο....


Δεν ξερω δεν είμαι ακομά καλά. Νιωθω ενα τεράστιο κενό. Εκτος απο το ότι εχώ αρχισει να τον ξεπερνάω, εχώ τον J.K. που μου λύπει τρελά. Το οτι τον βλέπω στον υπνο μου ειναι το καλύτερο που μου συμβαινει το τελευταιο καιρό....νιωθω σαν να ζω μονο και μονο για τον βραδυνο ύπνο :|
το μονο που με κανει να νιωθω καλύτερα εκτος απο αυτό ειναι ότι την κυριακή επιτελους θα ερθουν καποιοι φιλοι μου... και ευελπιστώ να ξεχαστώ για λιγο....

Ειναι ωραίο να επισκεφτεσαι την μοναξιά... αλλα ασχημό να παραμενεις εκεί.. 

Εφ.

Saturday, July 09, 2011

Ειναι η αγάπη ένα ταξίδι απο πληγή σε πληγή.

Η φωτογραφια, η λεζάντα λέει πολλά...
Ηθελά καιρό να κάνω αυτη την ανάρτηση.. αλλοτέ δεν ειχα χρόνο.. αλλες φορες δεν ειμαι ψυχικά καλά για να την κάνω.. αλλες φορες εγραφά και έσβηνα.. αλλά πάντα το ειχά σε μια άκρη στο μυαλό μου..
ώρα ηταν λοιπόν....
Για να μην μπερδευτείτε η παρακάτω αναρτηση αφορά τον 'ανεκπληρωτό πρωτο έρωτα μου' που τελείωσε καπώς αδοξά.. 3 χρόνια. σχεδόν.. ίσως και λίγο λιγότερα... δεν εχεί πολυ σημάσια... το ατομό αυτο το αγάπησα... το ερωτευτηκά πρώτα και μετά το αγάπησα...κατι προτόγνωρο για εμένα.. κατι καινούργιο.. τον αγαπησά αληθειά.! και ακόμα τον νοιάζομαι.. θελώ να περναει και να είναι καλά... αλλα... πρεπεί και εγώ να είμαι καλά... σωστά; και όσο μένω πισω.. σε αυτόν... δεν ειμαι καλά.. είχα ξενερώσει απιστευτά τους τελευταίους μήνες.. απιστευτά μην την συμπεριφορά του... αλλά ποτέ δεν με άφηνε να τον αφησώ.. παντα κάτι έκανε.. και ισως να νοιαζομουν και πολύ... και παραδέχομαι έκανα πολλά λάθη... αλλά νομιζώ πως μου αξίζει και έμενα κατι.. καποιος που να ειμαι καλά...δεν ξέρω αν με πίανετε... :Ρ
δεν ξερώ... πλέον δεν το αντεχά αλλό.. όλη αυτη την κατάσταση..τώρα που το ήξερα απο τον Μάη οτι θα έφευγε... κατι μέσα μου έλεγε οτι έπρεπε να σταματησει όλο αυτό...
Με τον καιρό εχώ σταματήσει να νιωθω όπως ενιωθα σην αρχή.. δεν ξερώ αν ειμαι καλύτερα γιατί εχώ και πολλά αλλα που δεν με αφήνουν.. αλλα στο θεμά αυτου.. ειμαί.. έχει σταματήσει να μου λύπει όπως στην αρχή...φυσικά και νοιάζομαι ... αλλά δεν ειμαι όπως πρώτα... και ισως// να ειναι καλύτερα έτσι.. για εμενά πρώτα απο όλα...γιατί με κουραζε και με πονούσε ολη αυτη η κατάσταση..
Καληνύχτα..
Έφ.

Tuesday, July 05, 2011

Υπαρχουν χρυσοψαρά εδω;; ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ!


ή παραμενει ΠΑΝΤΑ μαυρος ο βυθος;;;


"Να τολμήσω μία ερμηνία;; νομίζω μιλάει για μία κοπέλα που έκανε όνειρα, και ζητούσε μία διαφορετική ζωή, μια ανώτερη ηθική, ενάντια στο κατεστημένο - ένα επαναστατικό μυαλό - και αγαπούσε αυτόν τον αγώνα της, είχε γοητευτεί, είχε δωθεί σε αυτόν και παρακινούσε και τον ερμηνευτή να συμμεριστεί το όνειρο της, αλλά κάπου απογοητεύτικε, έχασε τον δρόμο, παράτησε τον αγώνα και μιζέριασε."

Saturday, July 02, 2011

And I cant escape it.


΄Κάθεεεε βραδυ... κάθε βράδυ... τον βλεπω στα ονειρά μου... κάθε βραδυ... τον... j.k.
Fuck, τελικά ειχα δεθεί τοοοοσο πολυ με αυτο το ατομο.. και ισωως να μην έπρεπε.. γιατι τώρα τον χανω.. και πονάω.. γιατι μου λύπει... τα πάντα μου τον θυμιζουν... μου λυπεί ο ηχος της φωνής του, ολα όσα μου έλεγε, μου λύπουν όλα... ΓΑΜΩΤΟ. 
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.... νιωθω αδυναμη να το αντιμετωπισω... θελω... να ερθουν πισω οι μερες που ηταν ακομα στην ζωή μου.. νιωθω άδεια....θελω... οσο τιποτά αλλο... να τον δω... να φανταστήτε βλέπω στα προσωπα αλλων ανθρωπων αυτoν.. :|
το οτι τον βλέπω καθε βραδυ... ειναι τοσο σημαντικό για εμενα.. γιατι ειναι σαν να τον νιωθω εκει.. μαζι μου... ειναι τοσο αληθινα.. τα ονειρα που βλεπω... ειναι ο ιδιος .. δηλαδή ετσι νίωθω.... 
Τελικα ειναι παραα πολυ πιο δυσκολο απο ότι νόμιζα...
υγ. Καλο μήνα.. :)

Εφ.

Tuesday, June 28, 2011

And now I cry in the middle of the night for the same damn thing..

Τον τελευταίο καιρό δεν νιωθω.... δηλαδή υπαρχεί ενα τεράστιο κενό.. στην ζωή μου.. που ειναι ο J.K.... 22/6 ήταν η τελευταία μερά... και τώρα κενο... δεν υπάρχει καποιος να το αναπληρώσει./.. και μου λύπει... τόσο πολύ... δεν εχώ κατι να γράψω... μονο διάφορες σκεψεις που στην πλειοψηφεία τους περιεχετε αυτός... και στα ονειρά.. εκει τον βλέπω συνεχεία... και χθες τον ειδά..τον ενιωσά...
και ακόμα... εχω κάποια ελπιδά.. ότι ίσως..ισως κατι γινει.. και του χρονου ξανά... μακαρι... αλλά... δυσκολο....
δεεεν θα συμβει... και το ξερω...
γαμημένο καλοκαιρι...
ΓΙΑΤΙΙΙ ΗΡΘΕΣ;;;;;;;;;;;;; :|
Παλι τα ιδια και τα ιδια γράφω.....
δεν ειμαι καλά....
προς το παρον...
Εφ.


Wednesday, June 22, 2011

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει (Strangelove, that's how my love goes.)


Δεν εκανα αναρτηση καιρό τώρα... περιμένα να ερθει η κατάλληλη στιγμή... περιμένα να έρθει το τέλος..
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΟ.
γιατί το ήξερα ότι θα τελειώσουν όλα. απλά το ήξερα..
Μισώ τα αντίο...τα μισώ... αλλα επρεπε να πω σημερά... και το είπα...
Ισως να τον ξαναδώ.. τι ίσως.. σιγουρά... 2-3 φορές.. και αν.. ή και περισσότερες... αλλα δεν εχεί αυτο τόσο σημασία...
σημασία έχει ότι θα τον χάσω απο την καθημερινοτητα μου.. δεν έχω την δυνατοτητά να τον εχώ στην καθημερινή μου ζωή.. και ξερετέ ποσο πολυ το θελω; ποσο πολύ;; Αλλα Δ Ε Ν γινετέ.. δεν γινετε...
Δυστηχώς...
 Εμφανήστηκε στην ζωή μου τις 20/1. Τον ήξερα απο την αρχή της χρονιάς, είχαμε μιλήσει, ηταν συμπαθητικό ατομο αλλά δεν τον ήξερα. Απο εκείνη την εκδρόμη όμως όλα άλλαξαν.. ήταν μια δύσκολη περίοδος για εμένα..  και ηρθε και... με εκανε να ξανάγελασω, να ξανά νιωσω χαρούμενη.. να νίωσω συναισθηματα ξανά.. να νιώσω την καρδία μου να χτυπά.. να νίωσω πάλι εκεινο το σφίξιμο, την ανατριχίλα σε όλο μου το σωμα.. τα είχα ξεχάσει όλα αυτα... με εκεινον τον μλκα -.-
Εχώ υπερβολικά πολλές αναμνησεις απο αυτούς τους εξι μήνες... που ειναι τόσο όμορφες... και τα παντα μου θυμιζουν αυτον... τα παντα τα συνδέω με αυτον... τα πάντα όμως..
μου είχε πει σε αγαπάω δυο φορές.. και πιστευω.. οτι το ενοωουσε.. αυτο με ειχε κανει να καταλάβω..
Δεν ξερω τι αλλο να γράψω.. εχώ τόσα πολλα πραγματά στο μυαλό μου.. διασπαρτά... δεν έκλαψα.. λιγα δάκρυα.. πριν λιγο...είχα κλάψει όταν είχαμε γυρισει απο την Θεσ/νική, 12 απριλιου, το βραδυ.. ειχα κλαψει πάρα πολυ.. πριν το τέλος... τότε που κατανόησα ότι ήταν κοντά... 
σε εχω βρει.. και σε χάνω.......
δεν μπορώ να κάνω κάτι... αυτο με σκοτωνει.... κυριολεκτικά... τουλάχιστον απομένουν οι αναμνησεις! που μπορεί να με πονανε... αλλα όταν σκέφτομαι όλα αυτα... χαμογελάω....αν και το μονο που θα ηθελα ειναι να έχω και άλλες στιγμές μαζι του... κατι που γινετε ( ; ) δεν ξερώ θα δειξει το μελλον... σημερα που χαιρετιθηκαμε με φίλησε, και μετά ένιωθα το μαγουλό μου να καίει, ένιωθα το σώμα μου να τρέμει... 
ΓΙΑΤΙ ΓΑΜΩΤΟ;; ΓΙΑΤΙ;;;;;;;
Κατι που μου έχει απομεινει απο αυτον... το λατρευω αυτό το τραγούδι... όσο λατρευω και αυτον... 
εσεις τον εχετέ μαθει ως "strangelove". είχα κανει ελαχιστες αναρτήσεις για αυτον... γιατι φοβομουν.. μην ρωτατε καν το γιατι... τρελα μπερδεμενη ιστορία... αλλα περασα πολυ μαζι του.. ενιωσα πολλά...
Strangelove... that's how my love goes....
Ευχαριστώ.. για όλα.... 
Εφ.

Wednesday, June 15, 2011

Sweet dreams are made of these...


Ακριβώς αυτό ειναι το ωραίο με τα όνειρα... ότι υπαρχουν στιγμές που νιωθεις οτι το ζεις πραγματικά!
Αυτο ενιωσα και εγώ χθες το βραδυ. Και ακομα και τώρα οταν κλεινω τα μάτια μου και φερνω στο μυαλο μου οτι θυμαμαι απο εκεινο το όνειρο.. το χθεσινο.. νιωθω σφιξιμο στην καρδιά! Και νιώθω λες.. λες και ειναι μια αναμνηση, αληθινη, κατι που έζησα...
Χθες το απογευμά είχα πάει στην γιορτη ενος δημοτικού με την κολλητη μου και ήταν εκει ο Κ., μαζι με τον dj. Θα μου πειτέ ποιος ειναι αυτός ο Κ.; Well, i'm going to explain it. Στην επομενη αναρτηση.. Την εχώ γράψει καιρό σε ενα εγγραφο στο λαπτοπ μου αλλα ακομα δεν την εχώ ανεβασει.. δεν ήμουν ετοιμη... Είχα να τον δω μερες και ενιωσα πολύ εντονη την παρουσια του... Τον ειχα στο οπτικο μου πεδίο καθ'ολη την διαρκεια... και αυτος επισης.. μιλησαμε... αλλα ο τροπος που με κοιτουσε.. που χαμογελουσε..
Anywayyyyyyyyyy.... 
Δεν το θυμαμαι όλο το ονειρό μου. γαμωτο! και θυμαμαι ηταν τοσοοο ωραίο... :(
θυμαμαι όμως.. οτι έφευγε λεεί και εγώ πηγα να τον χαιρετήσω.. θυμαμαι ότι κατι είπαμε, μιλούσαμε... θυμαμαι , οτι τα προσωπα μας ηταν πολυ κοντά, και τον πλησιασα και τον φιλησα στο μαγουλο, κοντά στα χέιλι του... και μετά με κοιταξε και έφυγε... ακομα και τώρα που το γράφω το νιωθω.! νιωθω το πως ενιωσα, νιωθω την καρδιά μου να σφιγγετε, ενα περιεργο σφιξιμο! ηταν τοσο ωραιο..... ηταν όνειρο... τοσο ωραιο ονειρό.. μα...
όνειρο ητανε.......
Εφ.

Sunday, June 12, 2011

Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω.-

 
Fuck, περιγράφει όπως ακριβώς νιωθω σημερά. :|
αυριο θελω να γραψώώώώ.
τώρα δεν μπορώ.
αλλα το χρειάζομαι...
Εφ.

Thursday, June 09, 2011

THE BEST NIGHT OF MY LIFE.-

δεν κανω συχνά 2 αναρτησεις την ιδια μέρα...
αλλα το εχω αναγκη όσοο τιποτα αλλο...
9/4.
τέτοια ώρα.
στην Θεσσαλονίκη...
στο Πανόραμα...
μαζι σου...
ο,τι πιο όμορφο, όόό,τι πιο όμορφο εχω ζησει!
πριν απο 2 μηνες!
ποσο γρηγορα περνάει ο καιρός...
θελω να παω πισω... όσοοο τιποτα αλλο πιστέψτε με...
δεν θα το ξεχασω πότε! ποτέ...
με σκοτώνουν οι αναμνησεις... με σκοτώνουν γλυκά....
θα εδινά τα παντα... τα παντα για να ήμουν ξανα εκεί!
θυμαμαί καθε στιγμή, καθε λέξη σου!
όλα τοσο διαφορετικά... θυμαμαι πονούσα πολύ εκείνη την περίοδο..
και ήρθες εσυ...
μα τώρα φευγεις...
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ... ποσο θα ηθελα να μπορούσε να ισχυησει αυτό!
παρε με πισω... παρε με μαζι σου... πάρε με πισώ...!
αυριο όλα θα τελειωσουν.. θα πεσεί η αυλαία... ελπιζω μονο να είναι όμορφα...
το πιστευω... θα είναι όμορφα...my strangelove...
Εφ.

Και φτανει το τέλος το χερι σου βελος μου δειχνεί ενα δρομο μια εξοδο απο τον πόνο...

μια μέρα εμεινε λοιπον... μια μόνο μέρα...
μετά όλα θα αλλάξουν.. όλα θα τελείωσουν.... θα μεινουν μονο οι αναμνησεις..
δεν θελω να τελειωσουν! δεν θέλω...

"εχώ κατι σπασμένα φτερά
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΟ.
Για ποιαν ανελπιστη χαρα,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξιδι ονειρευτό"

δεν θελω να τελειωσουν όλα.. θα τελειωσουν όμως! σημερά ηταν τοσοο τελεία... σε ενιωσα κοντά μου οπως παλιά... δεν θελω να σε χασω γαμώτο! αλλα δεν δεν γινετε αλλιως... μονο οι αναμνησεις.. μονοι οι στιγμές θα μου μεινουν.... συχνά πιανω τον εαυτό μου να σκεφτομαί πραγματά που εχουμε ζήσει.. να επαναλαμβανω τα λόγια που μου έχεις πεί... το κανω συχνά αυτο! σε θελω διπλα μου... δεν θελω να σε χασω... και δεν γινετε να κανω κατι ... αυτο ειναι που πονάει... 
λεξεις ανακατεμενες μου βγαινουν... θα κανω αυριο κανονικο ποστ...αυτο απλα το ειχα ανάγκη... να γραψω.... έχω πολλά να γράψω...

And I'll make it all worthwhile
I'll make your heart smile...for the last time... 
Εφ.

Sunday, June 05, 2011

Απουσιά...


χθες ειχα γενεθλια.
περασα όμορφα!
αρκετά ωραία μπορώ να πω. σε σχεση με το πως ημουν τον τελευταιο καιρό..
ηπια,χορεψα,γελασα...
ήταν ωραία....
αλλα(ναι υπαρχει παντα και ενα αλλα στην περιπτωση μου :Ρ )
εμαθα οτι μια απο τις πρωην καλυτερες μου φιλες μιλουσε πισω απο την πλατη μου και έλεγε διαφορα!
το ξερω λενε διαφορα για εμενα πολλοι. γιατι ειναι ολοι τους(καλα οχι και ολοι) ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.
Αλλα αυτη ειναι και ειρωνικη! δεν την μπορω ουτε την υποκρισια ουτε την ειρωνια!
ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ ΑΥΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ! 
όχι πισω απο την πλατη μου.
ΑΛΛΑ. τα ατομα που μιλανε πισω απο την πλατη μου ειναι αναγκασμενα να μενουν πισω απο αυτην :)
Εγω δεν θα ξανασχοληθω ξανα με αυτην. Θα της πω καποια πραγματα αυριο και ΤΕΛΟΣ.
Αα υπαρχει και κατι αλλο....
δεν... δεν μου ειπε χρονια πολλα. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ. Και τον ειδα μπηκε!
πρεπει να τον ξεγραψω και αυτον. νοιαστηκα πολυ. νοιαστηκα πολυ και δεν επρεπε. αλλα ακομα συνεχιζω να νοιαζομαι διαολε!
ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ.


"Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε ΕΠΡΕΠΕ να τη σκοτώσω..


Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής

όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό

γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ.


κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής!!"

Εφ.

Friday, June 03, 2011

Ειναι μυστηρια η χώρα των δακρύων.


δεν ειμαι καλά. δεν ειμαι καθολου καλα.
σε παρα πολλά θεματα. σε ολα/
ολα σκατά ειναι.
κανονισαν να πανε για μπανιο οι κοπέλες, οι κολλητες μου και καποια αλλη ηλιθια που δεν την παω καθολου. καθολου ομως γιατι ειναι υποκριτια,συνεχεια ψεμματα και το χειροτερο; αυτο το ξερουν τα κορίτσια. θεωρητικά δεν την θελούν. ετσι λενε. αλλα όλο μαζι μας. εγώ συνεχιζω να μην την πηγαινω. όταν ειναι εκει φευγω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ.
Με πηραν πριν λιγο τηλεφωνο για να μου πουν ποσο γαματα περασανε και ποσο τελεια και μπλα μπλα μπλα. Η ΑΛΛΗ Η ΗΛΙΘΙΑ ΜΟΝΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΡΙΞΕ. μεχρι και οτι ήπιε μου ειπε. ΤΙ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ. Μονο να την ακουγατε. Πραγματικά. Το παίζει και γκομενα. Ας γελασω δυνατα!
Αρκετά με αυτη. δεν θελω ουτε γραμμες απο το μπλογκ μου να χαλαω για αυτη. Αλλα δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο μου μου την σπαει. Και το κανει επιτηδες επειδη ειμαι κολλητη με τις 2αυτες κοπελες και τις θελει αυτη για τον εαυτο της. Αλλα αυτες οχι.
Βεβαια μου την εσπασε και η δικια τους η σταση. Δεν ξερώ...
Και μου την εσπασε τοσο πολυ που οταν εκλεισα το τηλ. το πεταξα και αρχισα να χτυπαω τον τοιχο απο τα νευρα μου... εκτονωθηκα μπορώ να πω.
ΜΕΤΑ ΕΧΩ ΣΠΑΣΤΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΤΟΝ J.K. ΤΕΛΕΙΩΣ. Δεν ειναι οπως ηταν πριν λιγο καιρο. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΓΑΜΩΤΟ. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΣ, Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ... ΟΛΑ.... δεν αντεχω να μου γυρισει απο τώρα την πλατη.! ας τελειωσουν ολα και μετα. μετα αφησε με και εσυ! θελω να μου μιλαει οπως παλια! δεν μπορω και αυτος....
Εχω και την απουσια του αλλου. ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ. μεγαλη...δεν αντεχω... δεν ειμαι καλά... ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΧΑΛΙΑ.
μου λυπει τοσο πολύ... τοσο πολύ...
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΛΑΨΩ!
ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ.
λιγα ατομα... λιγα εως ελαχιστά... που δεν υποκρινονται.. που ειναι διπλα μου... τουλαχιστον υπαρχουν... νιωθω ότι δεν με καταλαβαινουν όλοι αυτοι γυρω μου.. γενικά...ξερω ότι όλοιι μιλανε πισω απο την πλατη μου.
ειμαι τοσο μπερδεμενη με ολα.. εχω αηδιασει με καποιους...
ειρωνια; αυριο εχω γενεθλιά. τι ωραια. εχω και τελεια διαθεση -.-"
ολη την ημερα ακουω αυτο το τραγουδι.
βασικά ψεμα εδώ και 2 ωρες.
δεν μάρεσει το χιπ-χοπ. αλλα αυτο...

Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…

ΜΗΝ ΜΟΥ ΓΑΜΑΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ.

Εφ.



Wednesday, June 01, 2011

Για τα καλοκαίρια που ονειρευτήκαμε, για τα καλοκαίρια που πέρασαν, για τα καλοκαίρια που έρχονται...


Πάει και ο Μάης;
Σαν χθες θυμαμαι την πρωτομαγια.. ωραια μερα..
Και τώρα Ιούνιος.
ΚΑΛΟΟΟΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Καλο καλοκαιρι;
όχι ακομα/
εχώ 8 μαθηματα να δώσω :@

Θα τελειωσουν πολλα... δεν θα γραψω τώρα...
αλλη φορά...
ΘΕΛΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΌΜΟΡΦΟ.
όχι όπως το περσυνο.
ΕΧΕΙ τις προοπτικες να ειναι όμορφο.
ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ :)
Μακαρι να ειναι :)
θελω να ξεσκασω λιγο το έχω αναγκη.
τα καλυτερα ερχοντααααι!
-βρε αισιοδοξια που με επιασε :Ρ -
Αλλα με τετοιο καιρο λογικο ειναι :)
ΚΑΛΟΟΟΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑ!
Εφ.

Sunday, May 29, 2011

We broke each other's heart ...Let's do this from the start

εχούμε χασει τα πάντα.. τα πάντα...
μα μπορούμε να κανουμε οτιδηποτέ..
και το ξερουμε και οι 2 μας..
i miss him...
εφ.

Monday, May 23, 2011

It is still..really hard.....


σήμερα ... είχε γενέθλια... δεν εχω πολλά να γραψω.. απλά ηθελα να κανω αναρτηση.. το είχα αναγκη... ηταν δυσκολη μέρα για εμενα.. δεν ξερώ γιατί!
και αυριο εχει γενεθλια αλλο ενα σημαντικο ατομο για εμενα.. που θα το δω.. :)
το ατομο που αποκαλω "strangelove". θυμάμαι που τον ειχα ρωτησει και μου ειπε οτι εχει γενεθλια 24/5.
ειχα μεινει. γιατι και ο αλλος εχει μια μέρα πριν!
εχω πεσει πανω σε όλους τους διδυμους γαμωτο! και ειμαστε περιεργο ζωδιο.. πολυ αστατο.
Αν και δεν πιστευω σε αυτα...
Τελως παντων... Μ. θελω να εισαι καλα.. ευτυχισμενος.. και ευχομαι να περασες πολύ όμορφα σημερα.. χρονια σου πολλά.. ξανα...
βασικα.. δεν ειναι σιγουρο ποτε θα φυγει.. παιζει να τον ξαναδώ.. αλλα δεν ξερω αν το θελω αυτο πλεον.. μπορει να ειναι χειροτεραά....
Εφ.

Wednesday, May 18, 2011

Κενό.



Τίποτα.
Ένα απόλυτο κενό. 
Έτσι νίωθω.
Βασικά δεν νίωθω.
Δεν νίωθω τίποτα.
Ίσως μονο κάποιες στιγμές και αυτες όταν βλέπω καποιο συγκεκριμενο άτομο να νίωθω καπως.. να νιωθω δηλαδη καποια συναισθηματα!
Κατα τα αλλά...
Απάθια...
Δεν νιώθω τίποτα.. τίποτα πλεον...
Και δεν εχώ να γραψώ και κατι αλλο τώρα... 
αλλά δεν μάρεσει αυτη η κατασταση που βρισκομαι..
δεν μάρεσει..
ίσως να νιωθω κάτι...
μου... λύπει... πανε... λιγο λιγοτερο απο 2 εβδομαδες...
μου λύπει γαμώτο!!
και ίσως μονο αυτοι οι στίχοι... μονο αυτοι.. αυτη την στιγμή με αντιπροσωπευουν...

"Μου λείπεις γιατί...
Σε θέλω γιατί...
Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω
Και σε ξεπεράσω...

Μα είσαι δικός μου και πάντα θα είσαι....
Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι...
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου...
Λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου...
Να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα... !
για να σε σώσω, να σε σώσω από μένα...
Πως να σε σώσω από μένα;;..."

Εφ.