Sunday, July 31, 2011

Lovely bones...


Δεν ξερω, ισως να ειναι και άρρωστο...ίσως ειναι αρρωστό που μου αρεσούν τοσο να φαινονται τα κοκκαλα μου... που μου αρέσει τοσο το κενό ανάμεσα στα πόδια, οι αδύνατοί ώμοι.. αλλα τα κόκκαλα... όταν φαινονταί περισσότερο σε αλλες κοπέλες.. τα ζηλευω τόσο πολύ...
Πότε δεν ήμουν χοντρή..αδύνατη και κανονική... ποτέ μου όμως δεν ήμουν αρκετά αδυνατη..
αρκετά ώστε να είμαι εγώ ικανοποιημένη..
έχω μάθει να ζω με μια διαίτα, να προσεχώ τι τρώω... και όταν τρώω παραπανω.. τυψεις... 
τρελες τυψεις.. αυτες με οδηγησάν στο να βγαζω ότι τρώω αν αυτο υπέρβαινε τον αριθμο που έπρεπε να καταναλωνω καθημερινά.. μπορεί να το έχω σταματησεί τον τελευταίο καιρο γιατι περιτρυγιριζομαι απο πολύ κοσμό και δεν μπορώ.. θα με καταλαβουν... αν και οι τυψεις με σκοτώνουν...
επίσης αυτό που δεν αντέχω είναι ότι η μαμά μου ελεγχεί τι τρώω και με πιεζει να τρωω παραπάνω...
τι δεν θα έδινα να μπορούσα να μένω μονη μου και να τρώω οπως θελώ...
υποκύπτω μερικες φορές... καταντάω βουλιμική... θέλω να τα φαώ όλα! αλλά σταματάω. ανοιγώ το ψυγείο και το κλείνω... πίνω νερό... και σταματάω... είμαι δυνατή... θελώ να πετυχώ τον στοχό μου...
που βεβαια..ούτε τότε θα είμαι ευχαριστήμενη..δεν θα ειμαι.. ποτέ δεν θα είμαι...
γενικά οταν κάποιο άτομο μπει σε αυτό το "λουκι" ειναι δυσκολο να ειναι ευχαριστημενος..
πάντα θελει να ειναι και λιγοτερά κιλά.... πάντα...
γιατί μετά τα 45..θα θελω και αλλο..θα θελώ..43... και πάει λέγοντας...
δεν θέλω να καταντησω να εχώ καποια σοβαρή διατροφική διαταραχή.. δεν θελω να καταντησω να εχω ανορεξιά.. θελώ μονο να είμαι αδύνατη...να ειμαι ευχαριστημένη με το βαρος μου.. 
πραγμα δύσκολο....
ΠΟΙΟ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΟΔΙΑ.... αυτο ειναι που θελώ...
Εφ.

7 comments:

  1. Το κείμενό σου σίγουρα είναι αληθινό και ρεαλιστικό, όμως κατά τη γνώμη μου κάνεις μεγάλο λάθος με το να βγάζεις ό,τι τρως. Έχεις δικαίωμα να θες να έχεις αδύνατα πόδια και να φαίνονται τα κόκκαλά σου, όμως έχεις και δικαίωμα και στη ζωή. Ένα δικαίωμα που άμα συνεχίσεις έτσι, ίσως και να το χάσεις.. Μπορεί να θεωρηθώ "κλασσική" λέγοντάς σου αυτά τα πράγματα, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αδυνατίσεις. Μπορείς να τρως φυσιολογικά, να τρως κρέας, να τρως φρούτα και λαχανικά σε φυσιολογικές αναλογίες και να γυμνάζεσαι. Τότε θα νιώσεις ακόμη πιο δυνατή και θα φτάσεις στον στόχο σου πιο ευχάριστα.

    Στα λέω όλα αυτά γιατί πέρισυ ήμουν κι εγώ κάπως έτσι. Ήθελα τόσο να αδυνατίσω, δεν έτρωγα σχεδόν καθόλου. Μέχρι που λιποθύμησα και τότε πραγματικά φοβήθηκα πάρα πολύ. Χορτοφάγος πλέον τρώω αρκετά και γυμνάζομαι. Νιώθω υγιέστατη και με αγαπώ.

    Προσπάθησε να αγαπήσεις τον εαυτό σου! :)

    ReplyDelete
  2. Με κάλυψε η Mireille.
    Απλώς θα σου πω ότι δεν αξίζει. Έχω σκεφτεί και γω έτσι. Και ακόμα σκέφτομαι καμιά φορά.
    Μην μπεις σε αυτό το τρυπάκι, δύσκολα θα βγεις υγιής από εκεί μέσα.
    Απλώς πρόσεχε :)
    Athena xx.

    ReplyDelete
  3. Mireille τραγικό λαθος θα το έλεγα εγώ... αλλά πλεον το εχώ μειώσει πολύ... τον Μάιο το ειχά παρακανει :|
    τρώω όσο πιο φυσιολογικά μπορώ λογω της μαμας μου που το ξερει οτι κανω διαιτά αλλα δεν της εχω μιλησει για εμετους κλπ :/
    χαιρόμαι που εισαι υγιεις πραγματικά :) μακαρι να αγαπησωώ και εγώ καποτέ το σώμα μου :|

    ReplyDelete
  4. υγ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑΑΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!! Με βοηθανε πολυ ό,τι γραφετε!:)

    ReplyDelete
  5. Idioteque η αληθειά ειναι ότι ολα αυτά τα εχώ αρχισει απο το καλοκαιρι το 2009. μια σταματουσα μια ξαναρχιζα... ;/
    ισως δεν αξιζει,, το ξερώ αλλα΄....δεν θελω να σταματησώ...:/
    σε ευχαριστώ παρά πολυ για το σχόλιο πραγματικά! θα προσεχώ.. όσο μπορώ....

    ReplyDelete
  6. Same here... Έχει περάσει 1 χρόνος από τότε που προσπάθησα να βγάλω οτι είχα φάει. Πλέον έχω σταματήσει να το κάνω αλλά οι τύψεις και τα δάκρυα όταν
    φάω κάτι παραπάνω δεν μπορούν να σταματήσουν.Από τη μια θέλω να φτάσω κι εγώ τα 45, να έχω πιο αδυνατα ποδια κτλ αλλά δεν αντέχω να ζω άλλο έτσι...Κι εγώ θα ήθελα να μένω μόνη και να μην με αναγκάζουν να φάω.

    Ξέρω πως νιώθεις.Πραγματικά.Είναι απαίσιο και η αλήθεια είναι ότι δεν αξίζει να ζεις έτσι σε όλη σου τη ζωή. Η αξία σου δεν καθορίζεται από το νούμερο στη ζυγαριά ούτε από το πόσο αδύνατα είναι τα πόδια σου. Είσαι ξεχωριστό άτομο αυτό φαίνεται και από το μπλογκ σου.. Καταλαβαίνω γιατί το κάνεις αλλά δεν αξίζει!!!

    Εννοώ αυτά που γράφω ακόμα και αν εγώ δεν ακολουθώ τις συμβουλές που σου δίνω. Απλά προσπαθώ να βοηθήσω γιατί ξέρω πολύ καλά πως νιώθεις.. Σε παρακαλώ προσπάθησε να το σταματήσεις!!!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  7. Serenity
    οι τυψεις..τα δάκρυα... οι τυψεις με σκοτωνουν πραγματικά... χαιρομαι που εχει περασει ενας χρονος εγώ σημερά εφαγα μια πάστα και δεν την εβγαλά.:) για εμενα προοδος..καλυτερα να μην τρωω κατι παρά να το βγαζω... αηδιαζω με τον εαυτο μου... ναι το να ζεις ετσι ειναι απλά επόδυνω..
    σε ευχαριστώ πολύ:) το ξερω οτι δεν αξιζει το ξερω οτι δεν ειναι σωστό να καθοριζει ενας αριθμος την ζωη μου αλλα δεν θελω... να το σταματησω... φοβάμαι... φοβαμαί πολύ....
    αλλά θα προσπαθησώ...να τα κανω υγιεινά.. θα προσπαθησα να σταματησω την αρρωστημενη κατασταση....θα προσπαθησω..
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ~!!!! ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!

    ReplyDelete