Ονείρα. καιρό είχα να σε δω μεσά στα ονειρά μου.
Και ηταν επωδυνο να μην σε βλέπω τόσο καιρό.... μου είχες λύψει...... δηλαδή μου λύπεις και τώρα που γραφώ αλλά το να σε βλέπω στα ονειρά μου ειναι τόσο σημαντικό και επουλώνει για λιγο... για εκεινη την στιγμή το οτι μου λύπεις...
---------------------------------------------------
Χθες το βράδυ έβαλα Ουίσκι σε ένα μικρό ποτήρι και έκατσα μπροστά απο τον υπολογιστή για να κάνω κατι που επρέπε να είχα κανει εδώ και καιρό. Ηπια μια-δυο γουλιές, ενιωσά το ποτο να μου καιει τον λαιμό και άνοιξα τον φακελό που είχα φωτογραφίες, εγγραφά του Μ. (του πρωτου΄' μου ερωτα)
Επαιζε το Plug in Baby δυνατά στα αυτία μου... αρχισά να κοιτάω μια-μια τις φωτογραφίες και επειτά αφου ξαναηπια λιγο για να "παρω δυναμή" αρχισα να τις διαγράφω μια-μια.... δεν καταφερα να τις διαγραψω όλες.. δεν μπορουσα.. μετά πηγα και στον recycle bin και αρχισά να τις διαγραφω εντελώς μια-μια ξανά... ηταν δύσκολο μα ένιωσα καλύτερα... μετά απο το καλύτερα λοιπον ένιωσα ξανα κενο....
Δεν ξερω δεν είμαι ακομά καλά. Νιωθω ενα τεράστιο κενό. Εκτος απο το ότι εχώ αρχισει να τον ξεπερνάω, εχώ τον J.K. που μου λύπει τρελά. Το οτι τον βλέπω στον υπνο μου ειναι το καλύτερο που μου συμβαινει το τελευταιο καιρό....νιωθω σαν να ζω μονο και μονο για τον βραδυνο ύπνο :|
το μονο που με κανει να νιωθω καλύτερα εκτος απο αυτό ειναι ότι την κυριακή επιτελους θα ερθουν καποιοι φιλοι μου... και ευελπιστώ να ξεχαστώ για λιγο....
Ειναι ωραίο να επισκεφτεσαι την μοναξιά... αλλα ασχημό να παραμενεις εκεί..
Εφ.
αυτη η αναρτηση ειναι απιστευτη. εφη εισαι αρκετα δυνατη για να εκανες ο,τι εκανες. θελει κουραγιο να ΔΙΑΓΡΑΨΕΙΣ.ειτε ειναι μια φωτογραφια,ειτε ειναι ενα προσωπο,ειτε μια στιγμη.
ReplyDeleteπαντα θα ειναι μεσα σου, ειναι κομματι σου αλλα ο χρονος θα επουλωσει την πληγη και θα βρεις αλλα πραγματα να σε πληγωνουνε. δεν ειναι ενθαρρυντικο, αλλα θελω να καταληξω πως ετσι ειναι η ζωη. αυτο ακριβως ειναι το παιχνιδι..ασχημο να παραμενεις στην μοναξια! πολυ..αλλα δεν εισαι μονη σου εχεις ανθρωπους κοντα σου και το ξερεις πολυ καλα αυτο!
συνεχισε ετσι..εισαι δυνατη και ενα ουισκι που σου καιει το λαιμο ειναι απλα περιττο. το μονο που καλυτερευει ειναι μια εικονα σε μια ταινια.
*πιστευω σε σενα.
*αν θες να μιλησεις,απλα στειλε μου.
*δεν ξερω αν ολη αυτη η αισιοδοξια κρυβεται στο οτι ακουγα το τραγουδι που ανεβασε ο Ναυτης :P αλλα ισως βοηθησει και εσενα..
http://artsibourtzi.blogspot.com/
Οπως σου είπα με συγκινησεεεεεεες! :") :Ρ
ReplyDeleteπαντά θα ειναι μέσα μου ενα κομματι του.. μια αναμνηση..μια στιγμή...
ετσι ειναι ακριβώς...απλως ειναι "ο πρωτος ερωτας" που με πληγωσέ πρωτος οποτέ καταλαβαινεις..:Ρ θα ειναι παντα ενα σημαντικο κομματι...
που τώρα ειναι ωρα να αφησω πισω :)
έχω ανθρωπους κοντά μου.. αλλα αναρωτιεμαι αν με καταλαβαινουν.. :/
σε μια ταινια λεει :Ρ ναι αλλα η αισθηση να σε καιει το ουισκι ειναι ομορφη..
και εγώ πιστευω σε εσενα και ευχαριστώ πολυ για όλα...:) και τι ωραιο τραγούδι!! μου εφτιαξε το βραδυ (:
Καληνυχτα!
Εάν δεν το έχουν αισθανεί οι γύρω δεν θα το καταλάβουν. Ίσως πλησιάσουν, αλλά όχι 100%.
ReplyDeleteΤο να τις διαγράψεις δεν είναι λύση. Το κανα και εγώ και ένιωθα πως η καρδιά μου κατέρρεε, ότι μου την ξερίζωναν. Το να μάθεις να ζεις με αυτές και μετά από συνήθεια να της πετάξεις, ναι είναι λύση. Τότε θα ξέρεις ότι πραγματικά έφυγε. Το κομμάτι πάντα εκεί θα είναι. 1 και 2 γυμνασίου. 3 γυμνασίου απελευθερώθηκα.
Κατερίνα κανεις τους δεν θα καταλάβει ποτέ πως ακριβως νιωθω γιατι κανεις δεν προσπαθει να καταλαβει.. μονο εσεις εδώ :)
ReplyDeleteδεν ξερω αλλα ενιωσα καπως καλύτερα πραγματικά :)
ισως εχεις δικαιο... πρεπει να μαθω να ζω με αυτες.. αλλα εχώ πολλα περισσοτέρα που με "κυνηγανε" εκτος απο αυτο..και προσπαθω να απελευθερωθω απο αυτό.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχολια σου γενικα, με βοηθας πολυ! Θα ηθελα το μπλογκ σου αν εχεις!:)