Ειναι η αγάπη ένα ταξίδι απο πληγή σε πληγή.

Η φωτογραφια, η λεζάντα λέει πολλά...

Ηθελά καιρό να κάνω αυτη την ανάρτηση.. αλλοτέ δεν ειχα χρόνο.. αλλες φορες δεν ειμαι ψυχικά καλά για να την κάνω.. αλλες φορες εγραφά και έσβηνα.. αλλά πάντα το ειχά σε μια άκρη στο μυαλό μου..

ώρα ηταν λοιπόν....

Για να μην μπερδευτείτε η παρακάτω αναρτηση αφορά τον 'ανεκπληρωτό πρωτο έρωτα μου' που τελείωσε καπώς αδοξά.. 3 χρόνια. σχεδόν.. ίσως και λίγο λιγότερα... δεν εχεί πολυ σημάσια... το ατομό αυτο το αγάπησα... το ερωτευτηκά πρώτα και μετά το αγάπησα...κατι προτόγνωρο για εμένα.. κατι καινούργιο.. τον αγαπησά αληθειά.! και ακόμα τον νοιάζομαι.. θελώ να περναει και να είναι καλά... αλλα... πρεπεί και εγώ να είμαι καλά... σωστά; και όσο μένω πισω.. σε αυτόν... δεν ειμαι καλά.. είχα ξενερώσει απιστευτά τους τελευταίους μήνες.. απιστευτά μην την συμπεριφορά του... αλλά ποτέ δεν με άφηνε να τον αφησώ.. παντα κάτι έκανε.. και ισως να νοιαζομουν και πολύ... και παραδέχομαι έκανα πολλά λάθη... αλλά νομιζώ πως μου αξίζει και έμενα κατι.. καποιος που να ειμαι καλά...δεν ξέρω αν με πίανετε... :Ρ

δεν ξερώ... πλέον δεν το αντεχά αλλό.. όλη αυτη την κατάσταση..τώρα που το ήξερα απο τον Μάη οτι θα έφευγε... κατι μέσα μου έλεγε οτι έπρεπε να σταματησει όλο αυτό...

Με τον καιρό εχώ σταματήσει να νιωθω όπως ενιωθα σην αρχή.. δεν ξερώ αν ειμαι καλύτερα γιατί εχώ και πολλά αλλα που δεν με αφήνουν.. αλλα στο θεμά αυτου.. ειμαί.. έχει σταματήσει να μου λύπει όπως στην αρχή...φυσικά και νοιάζομαι ... αλλά δεν ειμαι όπως πρώτα... και ισως// να ειναι καλύτερα έτσι.. για εμενά πρώτα απο όλα...γιατί με κουραζε και με πονούσε ολη αυτη η κατάσταση..

Καληνύχτα..

Έφ.