και μετά δεν μιλάμε πολυ... γιατί το ονειρό ζει στην σιωπή... :)

απλά τι να πω;;;; ΤΙ ΝΑ ΠΩ;

Οτι μπορώ να πω την λέξη ΑΓΑΠΑΩ την λεξη ΛΑΤΡΕΥΩ και να μην εχώ αμφιβολία οτι καποιος απο τους 2 δεν την νιώθει/εννοεί. Πραγματικά νιωθω τόσο εντονά αυτά τα συναισθηματά μεσα μου τοσο εντόνα και τα νιωθεί και αυτος το ξερω το νιωθω ειμαι σιγουρή! όχι οτι πριν δεν τα ενιωθα αλλα τωρα ειναι παραπάνω!

εκανέ ταξιδι τοσων πολλών ωρών.... για εμενά! απιστευτο; σαν ψέμμα; οταν τον ειδά απο μακρύα οταν τον εντωπησα ΤΑ ΕΧΑΣΑ κυριολεκτικά! το νιωθω τώρα τώρα που το γράφω και ανατριχιαζω , σφιγγετε η καρδία μου γιατι ειναι λες και συμβαινει τώρα κλεινω τα μάτια μου και γινετέ τώρα! και αυτος λίγο οταν πλησιάσε επεσά πανω του και τον εσφιξα τοσο δυνατά στην αγκαλιά μου ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΕΙΧΑ ΠΟΣΟΟΟΟ ΠΟΣΟ ΠΟΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!

Μετά χαιρετησαμε 2 κολλητες μου και φυγαμέ... θυμαμαι που περπατάγαμε στον δρομο με ειχέ στην αγκαλιά του και τον ακουμπησα για να δω αν ειναι αληθινος και μου έλεγε ηρεμησε εδώ ειμαι και μου φιλαγέ τα μαλλία..... απλα δεν το πιστευά δεν το πιστευά δεν το χωραγε το μυαλο μου πως να το εξηγησω;!! ειναι τοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα πολλά που εγιναν και το πιο ωραίο ειναι να μην τα γράψω να τα κρατάω στο μυαλό μου και να κλεινω τα ματιά και να τα θυμάμαι εγώ και αυτος, αρκει αυτο... θυμαμαι που το λεώ τώρα μπορώ να πεθανω ευτυχισμένη. τον κοιταξα στα μάτια με κοιταξε και μου λέει όχι ακομα. χαμογελούσε.. με κοιτάξε για καποια δευτερόλεπτα και επειτά με φιλησε... και για τις επομενες 2 μερες οσο τον ειδά γιατι δεν γινονταν να τον βλεπω ολοκληρες τις μερες αυτες δεν ξεκολλησαν τα χειλη μας... :) πραγματικα τι να πω; τοσες πολλες ομορφες αναμνησεις... :) που ειμαι σιγουρη οτι θα ακολουθησουν παρα πολλες τετοιες ειμαι σιγουρη σας λεω! το αξιζει και το αξιζουμε! 

ο αποχαιρετισμος για να παει πισω στην αθηνα παιζει να ηταν τοσο δυσκολος... τοσο πολύ... την πρωτη φορά οταν επρεπε να φυγώ εγώ και να γυρισω εδω που μενω (στην ακρη του κοσμου) δεν εβλεπα απο τα δακρυα οταν προχωρουσα στους διαδρομουυς του Ελ.Βενιζελου... και ας μην  ειχαμε περάσει τιποτά σε σχεση με ολα οσα ηρθαν στην συνεχεια.. ειμαι σιγουρη οτι για αυτον ηταν πιο δυσκολο χθες.... το ξερω μιλαγαμε και πραγματικα... εκλαιγά και εγώ εσπασα πως το λενε; αλλά μετά ολα κομπλέ δεν πειραζει θα συνηθισουμε :) απλα αυτο το ατομό το λατρευω και δεν βιαζομαι να το πω αυτο δεν βιαζομαι! και τον αγαπάω! το νιωθω τοσο εντονά :)

ελπιζω να περνατέ καλα ελπιζω μεσά απο την καρδία μου να βρειτε καποιον που θα σας κανει να νιωθετε ετσι :)

εφ.