Απουσιά...

χθες ειχα γενεθλια.

περασα όμορφα!

αρκετά ωραία μπορώ να πω. σε σχεση με το πως ημουν τον τελευταιο καιρό..

ηπια,χορεψα,γελασα...

ήταν ωραία....

αλλα(ναι υπαρχει παντα και ενα αλλα στην περιπτωση μου :Ρ )

εμαθα οτι μια απο τις πρωην καλυτερες μου φιλες μιλουσε πισω απο την πλατη μου και έλεγε διαφορα!

το ξερω λενε διαφορα για εμενα πολλοι. γιατι ειναι ολοι τους(καλα οχι και ολοι) ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.

Αλλα αυτη ειναι και ειρωνικη! δεν την μπορω ουτε την υποκρισια ουτε την ειρωνια!

ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ ΑΥΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ! 

όχι πισω απο την πλατη μου.

ΑΛΛΑ. τα ατομα που μιλανε πισω απο την πλατη μου ειναι αναγκασμενα να μενουν πισω απο αυτην :)

Εγω δεν θα ξανασχοληθω ξανα με αυτην. Θα της πω καποια πραγματα αυριο και ΤΕΛΟΣ.

Αα υπαρχει και κατι αλλο....

δεν... δεν μου ειπε χρονια πολλα. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ. Και τον ειδα μπηκε!

πρεπει να τον ξεγραψω και αυτον. νοιαστηκα πολυ. νοιαστηκα πολυ και δεν επρεπε. αλλα ακομα συνεχιζω να νοιαζομαι διαολε!

ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ.

"Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε ΕΠΡΕΠΕ να τη σκοτώσω..

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ.

κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής!!"

Εφ.