Καρκίνος και λοιπές αρρωστιες που οδηγούν στον θάνατο.

Οφείλω να ομολογησώ οτι φοβάμαι... οτι τρέμω το θανατο.... τρεμώ οτι μπορεί αυριο να χάσω σημαντικά ατομά απο την ζωή μου... τρεμώ πραγματικά γιατι πολύ απλά δεν μπορείς ποτέ να ξερείς ποτέ θα ερθει... όταν το σκεφτόμαι πραγματικά τρελαίνομαι και ας ειναι απλά μια σκέψη! να μην την κανω θα μου πειτε... δεν μπορώ να ελέξχω ακριβώς τι σκέφτομαι... 

είχαμε πρωτη ωρά συζητηση στην βιολογία για τον καρκίνο και δυο κοπέλες που ειχάν περιστατικά έβαλαν τα κλάμματα, η μιά φιλη μου. και προσπαθουσα να βάλω τον εαυτό μου στην θέση τους... ποσό δυσκολο παίζει να ειναι να έχει η μητέρα σου καρκίνο! πραγματικά και μονο στην σκέψη... να παθουν κάτι δικοί μου ανθρωποι τρελαινομαι! κάνω σκέψεις τι θα γινει αν πχ πάθει κατι καποιος τοσο δικος μου πως θα το αντιμετωπίσω και θέλω να κλάψω και ας ξερω ότι ειναι σκέψη! πιστεύω ότι με νίωθετε...

παλία εκανα σκέψεις αν πάθω εγώ κατι πχ θα κλάψει κανείς; θα με θυμουνται; δεν μ'αρεσουν και δεν τις εχώ πει ποτέ σε κανενά μονο εδώ τώρα...  και τις εχώ κοψεί γιατι δεν οδηγεί πουθενα και γιατί μου εχουν δώσει να καταλαβώ καποιά ατομά οτι θα ενιωθάν πολυ ασχημα συναισθήματα εαν πάθαινα κατί...

Δεν ξερώ γιατι τα γραφω αυτά απλά ηθελά :)

είμαι καλά γενικά εχουν ηρεμήσει καπώς τα πράγματα μονο λιγο αρρωστή αλλάξε λιγο απότομα ο καιρός αλλά ειναι ωραίος! :Ρ
Φιλιά,

Εφ.