The night has reached it's end,we can't pretend,we must run

Τελευταία μέρα του χρόνου, right?

Tελευταία ανάρτηση για το δυο χιλιαδες δέκα λοιπόν.

Αισθάνομαι περιέργα μπορώ να πω.

Παντά όταν κάτι τελειωνει αισθάνομαι αναμεικτα συναισθήματα.

Δεν ήταν το δέκα το καλό που λέμε αυτή η χρονία.

Σε καμία περίπτωση.

Ίσως και η χειρότερη μου χρονία , δεν είμαι και σίγουρη..

Παρ'όλα αυτά ήταν μια χρονιά στην οποία έζησα πανέμορφες στιγμές που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ.

Μια χρονια που με άλλαξε τόσο πολύ.

Που με εκανε να δω με άλλο μάτι κάποια πραγματά.

Και ίσως είναι απο τα πράγματα που με έκανε να λέω ευχαριστώ.

Γιατί ανάκαλυψα πράγματα που δεν ήξερα για τον εαυτό μου.

Και χαίρομαι πραγματικά για αυτό.

Μέσα σε όλο αυτό τον χρόνο ωρίμασα.

'Εκανα πολλές βλακείες.. πολλές....

Μέσα σε αυτό τον χρόνο όμως κατάλαβα και ποια άτομα με αγαπάνε πραγματικά.

Ποια νοιάζονται.

Ερωτευτικά ακόμα πιο πολύ.

Πονεσάά... πονεσά τόσο πολύ σε αυτόν τον χρόνο...

Αλλά είναι δύσκολο... δεν ξέρω αν καταλαβαινεται αυτό που θέλω να πω αλλά δυσκολευομαι να πάω αμέσως παρακάτω.

Νιώθω περιέργα που τελειωσε αυτή η χρονία.

Πάντα ένιωθα... πάντα προσπαθούσα να συνηδητοποιήσω πόσο γρήγορα πέρασε αυτό το χρονικό διαστημά..

Τελος, για να κλείσω αυτό το ποστ θέλω να πω πως αυτη την χρονια δεν προκείτε να την ξεχάσω.. 

όσο άσχημα να μου φέρθηκαν κάποια άτομα, όσο άσχημες καταστάσεις και να αντιμετώπισα.. αυτή η χρονιά μου έδωσε καλά πραγματάά.. που εν θα 3εχάσω ποτέ.

Αύριο θα είναι μια καινούργια μέρα.. θα είναι μια νέα χρονιά..

Και εύχομαι να πάνέ όλα καλά..

Σε όλους σας :)

Εφ.