The night has reached it's end,we can't pretend,we must run

Τελευταία μέρα του χρόνου, right?

Tελευταία ανάρτηση για το δυο χιλιαδες δέκα λοιπόν.

Αισθάνομαι περιέργα μπορώ να πω.

Παντά όταν κάτι τελειωνει αισθάνομαι αναμεικτα συναισθήματα.

Δεν ήταν το δέκα το καλό που λέμε αυτή η χρονία.

Σε καμία περίπτωση.

Ίσως και η χειρότερη μου χρονία , δεν είμαι και σίγουρη..

Παρ'όλα αυτά ήταν μια χρονιά στην οποία έζησα πανέμορφες στιγμές που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ.

Μια χρονια που με άλλαξε τόσο πολύ.

Που με εκανε να δω με άλλο μάτι κάποια πραγματά.

Και ίσως είναι απο τα πράγματα που με έκανε να λέω ευχαριστώ.

Γιατί ανάκαλυψα πράγματα που δεν ήξερα για τον εαυτό μου.

Και χαίρομαι πραγματικά για αυτό.

Μέσα σε όλο αυτό τον χρόνο ωρίμασα.

'Εκανα πολλές βλακείες.. πολλές....

Μέσα σε αυτό τον χρόνο όμως κατάλαβα και ποια άτομα με αγαπάνε πραγματικά.

Ποια νοιάζονται.

Ερωτευτικά ακόμα πιο πολύ.

Πονεσάά... πονεσά τόσο πολύ σε αυτόν τον χρόνο...

Αλλά είναι δύσκολο... δεν ξέρω αν καταλαβαινεται αυτό που θέλω να πω αλλά δυσκολευομαι να πάω αμέσως παρακάτω.

Νιώθω περιέργα που τελειωσε αυτή η χρονία.

Πάντα ένιωθα... πάντα προσπαθούσα να συνηδητοποιήσω πόσο γρήγορα πέρασε αυτό το χρονικό διαστημά..

Τελος, για να κλείσω αυτό το ποστ θέλω να πω πως αυτη την χρονια δεν προκείτε να την ξεχάσω.. 

όσο άσχημα να μου φέρθηκαν κάποια άτομα, όσο άσχημες καταστάσεις και να αντιμετώπισα.. αυτή η χρονιά μου έδωσε καλά πραγματάά.. που εν θα 3εχάσω ποτέ.

Αύριο θα είναι μια καινούργια μέρα.. θα είναι μια νέα χρονιά..

Και εύχομαι να πάνέ όλα καλά..

Σε όλους σας :)

Εφ.

I will always...

Τι τραγούδι..

Τι συναισθήματα αυτά που μου δημιουργεί...

Τι στίχοι...

Λατρεμένο...

όπως και το συγκότημα που το τραγουδάει..

http://www.youtube.com/watch?v=fgjVrBatu2I&feature=related

However far away I will always love you..

However long I stay I will always love you...

Whatever words I say I will always love you..

I will always love you...

Δεν ξέρω αν θα είναι για πάντα... γιατί τίποτα δεν διαρκεί για πάντα... αλλά όσο μπορώ.. όσο μπορείς.. οι στίχοι αυτοί θα ισχυούν.. :)

Εφ.

Oh Christmas lights, keep shining on.

Aυτό το ποστ θα είναι μικρό, σύντομο, και απλό.

Θέλω να ευχηθω καλά χριστούγεννα σε όλους.

Να περνάτε όμορφα, να κάνετε ότι σας κάνει εσας να νίωθετε καλά :)

Θέλω μέσα απο αυτό το ποστ να σας ευχαριστήσω μέσα απο την καρδία μου που διαβάζετε το μπλογκ.

Πραγματικά, κάθε συμβουλή σας είναι πάραα πολύ σημαντική για εμένα.

Με έχετε βοηθήσει πάρα πολύ.

Και σας ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτό. :)

Να περάσετε μια όμορφη μέρα και ... απλά να περνατέ καλά με τα άτομα που αγαπάτε.

Σας ευχόμαι το καλύτερο, να πετύχετε τους στόχους σας, να πραγματοποιησετέ τα όνειρα σας, να δείχνετε αυτό που είστε πραγματικά. :)

Καλά χριστούγεννα λοιπόν. 

Εφ.

And our time is running out...

Θυμάμαι πως πριν πολύ καιρό είχα αρχίσει να μετράω ημέρες για να έρθουν τα Χριστούγεννα.
Θυμάμαι πως δεν άντεχα.. πως το μόνο που ήθελα ήταν να έρθουν.
Και τώρα.. τώρα που πέρασαν οι μέρες..
Τώρα δεν θέλω.
Δεν θέλω...

Περνάει.. τόσο.. τόσο γρήγορα ο χρόνος...
Με φοβίζειιι.. μου υπενθυμίζει πολλά πράγματα..
Νίωθω τόσο παράξενο...

Φοβάμαι λοιπόν πως μόνο μισός χρόνος μας έχει μείνει..
Πως μετά θα φύγεις... θα πας Αγγλία...
Προσπάθησες να με καθησυχάσεις ότι θα έρχεσε το καλοκαίρι..
Μα δεν είναι το ίδιο... δεν θα είναι...
Και αν ισχυεί αυτό δηλαδή...our time is running out...
Δεν θέλω να σε χάσω.. δεν μπορώ.. δεν θα το αντέξω..

Μ'αρεσουν τα Χριστούγεννα... τα λατρεύω.
Την γιορτινή ατμόσφαιρα, τα στολισμένα σπίτια, το χίονι, το τρενάκι.. όλα...
Αλλά δεν  ξέρω.. νίωθω αλλίως...
Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει ότι ήρθαν..
Μαζι με αυτά θα φύγει και ένας ολόκληρος χρόνος...
Ένας απερίγραπτος χρόνος...
Πάντα με πίανει μια παράξενη μελαγχολιά..
Δεν μπορώ να αφησω εύκολα πράγματα πίσω μου..
Πόσο μάλλον όλα όσα έγιναν, όλες αυτές τις αναμνήσεις...
Μου ειναι δύσκολο..

Σημέρα να ξέρεις ότι με έκανες τόσοοο χαρούμενη...
Ένιωσα τόσο ωραία.. Ναι ήταν ωραία μέρα..
Αλλά δεν... δεν ξέρω...
Γιατί ειμαι μπερδεμένη... γιατί περνάει ο χρόνος, και με φοβίζει..
Μην φύγεις, μην με αφησεις... σε παρακαλώώ....


"And I am up here holding on to all those chandeliers of hope

And like some drunken in this city

I go singing out of tune

Singing how I’ve always loved you, darling

And I always will"

*ότι πιο μπερδεμένο έχω γράψει.. δεν νομίζω ότι καταλαβαινεται και τίποτα έτσι όπως τα έγραψα.. απλά είναι όλα τα συναισθήματα που νίωθω και τα αποτυπώνω έτσι..
Εφ.

I'm going to smile...

 

I'm going to smile...and make you think I'm happy...I'm going to laugh...so you don't see me cry...and even if it kills...I'm going to smile............

 

ακυρο το ποστ , αλλά το είδα κάπου και με εκφράζει απόλυτα..

I'm going to smile.. 

Εφ.

Γραμμα στον Αγιο Βασίλη.. :)

Αγαπημένε μου Αγιε Βασίλη...
Έχω καιρο να σου γράψω..
Θύμαμαι την τελευταία φορά που σου έγραψα.. ήμουν μικρή τότε, ακόμη ζητούσε υλικά αγαθά.
Το μόνο που με ένοιαζε ήταν με πιο φόρεμα θα ντυσω την Barbie μου.
Ωραίες εποχές δεν συμφωνείς;..
Αθώες, χωρίς να με νοίαζουν και πολλά..
Αυτη η χρονιά.. αυτη η χρονία ήταν σίγουρα η χειρότερη μου χρονία..
Αλλά είχε μέσα τις πιο μαγικές στιγμές που έχω ζήσει.. που δεν θα την άλλαζα μόνο και μόνο για αυτές τις στιγμές..
Ίσως βέβαια όχι μόνο για αυτές..
Άλλαξα τόσο πολύ όλη αυτη την χρονία..
Ωρίμασα... οι καταστάσεις με ωρίμασαν..
Αλλάξα.. αλλάξα τόσο πολύ..
Και εξωτερικά και εσωτερικα..
Πόνεσα.. εσυ ξερεις πόσο πολυ πόνεσα.. ακόμα πονάω... ακόμα...
Ξερεις, θα ήθελα πολύ να διαγράψω κάποιες αναμνήσεις...
Καποιες αναμνήσεις που με πονάνε τόσο πολύ..
Αλλά πρώτα απο όλα δεν γίνετε..
Και έπειτα όλα αυτά με έχουν κάνει αυτό που ειμαι σήμερα..
Ανακάλυψα διαφορες πλευρές του εαυτού μου.. που δεν τις ήξερα..
Και μου αρέσουν..
Υπήρξαν κάποιοι μηνες.. καποιες μέρες.. κάποιες στιγμές.. απεριγραπτες πραγματικά..
Που δεν θα τις αλλάζα.. αλλά παντα.. πάντα κάτι γινόνταν... και χαλούσαν.. και πονούσε..
Γιατι με πονεσες τόσο πολύ ρε Αγιε;
Δεν θα ζητήσω υλικό αγαθό φετος...
Απλά.. θα ήθελα.. λίγη ευτυχία.. θα ήθελα αυτη να είναι μια όμορηφη, μια διαφορετική χρονία..
Γιατί είναι η τελευταία μας ευκαιρία.. αν αυτο ισχυησει.. και φυγει του χρόνου.. όπως μου είχε πει..
Αν... εσύ μόνο ξερείς... σε παρακαλώ.. μόνο αυτό θέλω...

Come on skinny love just last the year
Pour a little salt we were never here..

Με αγάπη.
Έφη... μην με ξεχάσεις... :)

Adore you, and want you so..

Περίεργα συναισθήματα..
Δεν ξέρω.. αν είμαι καλά ή αν .. δεν είμαι..
Συμβαίνουν πολλά τις τελευταίες μέρες..
Που με ρίχνουν.. που με ανεβάζουν..
Πέρασα μια όμορφη ημέρα σήμερα..
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί ότι συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες..
Δεν ... δεν μπορώ να εξηγήσω το πως ένιωθα..
Βλέποντας σε να περπατάτε χέρι-χέρι, αγκαλιά το σχολείο..
Το έκανες για να ζηλέψω..
Το ξέρω γαμώτο, το ξέρω..
Περνούσες απο μπροστά μου..
Καθόμουν στο αμφιθέατρο κρατόντας όσο πιο σφιχτά μπορούσα τις γροθίες μου για να μην κατέβω και σε χτυπήσω..
Είμασταν πολλά παιδιά εκεί.. Και ο κολλητός σου..
Πήγες προς το μέρος τους... και μια απο τις κολλητες μου πήγε εκεί.. ησουν κοντά, άκουγα τι λέγατε..
"Γιατί γυρίζετε όλο το σχολείο μαζί; Τα εχετε;" ήταν αυτό που του είπε.
Η άλλη είπε δυνατά ναι, και σε αυτό το ναι με κοίταξες.. Με κοίταξες τόσο έντονα.. Με ένα περίεργο βλέμμα σχηματισμένο στο πρόσωπο σου.. Που ακόμα το νίωθω.. Που δεν μπορώ να το εξηγήσω..
Που με κάνει να νιώθω περίεργα..
Που με κάνει να θέλω να κλάψω ή ακόμα και να χαμογελάσω..
Φυσικά, δεν τα έχουν, εξακριβωμένο..
Ξέρω ότι πολύ απλά δεν σας νοίαζει.. απλά ήθελα τόσο πολύ να το γράψω..
Δεν ξέρω, απλά ήθελα να το μοιραστώ..

Adore you, and want you so
I'm just a no one,
With nothing to give you but oh
I Love You


But believe me, dear when I say,
That she can give you the world,
But she'll never love you the way
I Love You

Εφ.

6/12/08 ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

Σε τέτοια θέματα είμαι πολύ ευαίσθητη.
Σε θέματα δολοφωνιών.
Πόσο μάλλον απο έναν που ήταν μέλος της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο οποίος.. απλά τέντωσε το χέρι και πυροβόλησε ένα 15χρονο αγόρι!
Πριν δύο χρόνια..
Δεν θα κάτσω να αναλύσω αν ήταν το χειρότερο ή το καλύτερο παιδί.
Το που σύχναζε, το γιατι ήταν εκεί.
Καμία σημασία δεν έχει.
Απλά κατα την άποψη μου ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
ΚΑΝΕΙΣ.
Είτε είναι μπάτσος είτε είναι απλός πολίτης.
Είτε απλά τον έβρισε είτε απλά έτσι του κάπνισε και τον σκότωσε.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί την ζωή του άλλου και αυτό είναι προσωπική μου άποψη (αν και νομίζω πως και οι περισσότεροι έχουν την ίδια γνώμη.)
Σε αυτό το θέμα.. της δολοφονίας του Αλέξη.. είμαι αρκετά ευαίσθητη μπορώ να πώ.
Ίσως και αγανάκτιση μπορεί να χαρακτηριστεί.
Δεν  μπορώ απλά να διανοηθώ πως ζω σε ένα κράτος το οποίο οι δολοφόνοι καταδικάζονται μετά απο χρόνια, οτί υπάρχουν ανθρώποι που υποστηρίζουν ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε (!) βλέπε κούγια, σε ένα κράτος στο οποίο κουκουλοφόροι βρίσκουν κάθε φορά αφορμή για να τα σπάνε όλα (σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούν την δολοφονία του ανήλικου για να κάνουν την βλακεία τους)
Είμαι υπερ των πορειών.
Των ειρηνικών.
Πιστεύω πως δεν φταίει ο απλός πολίτης, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του χαλάει την περιουσία.
Άλλοι φταίνε και όλοι ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί
Απλά προσπαθήστε να βάλετε εσάς στην θέση της οικογένειας του.. Πραγματικά είναι τραγικό αυτο που τους συνμβαίνειι..
Δεν ξέρω τι άλλο να πω.. Δεν αρκούν τα λόγια για να περιγράψουν...
Ήταν δολοφονία εν ψυχρώ.
Και ότι αν πούμε δεν αλλάζει την κατάσταση..
Ο Αλέξης είναι νεκρός.
Στην θέση του θα μπορούσε να ήταν όποιοσδήποτε..
Συλληπητήρια στην οικογένεια του...
Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολο θα είναι για αυτούς...
Δεν θέλω να πω κατί άλλο..
Να είσαι καλά εκεί ψηλά..

Υ.Γ. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο με τους αστυνόμους... Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι.. Το ξέρω δεν είναι ολοι ίδιοι.. Απλά απόρω πως μερικούς τουσ βάζουν στην Ε.Α. και τους αναθέτουν τόσο σοβαρά θέματα! Πόσο μάλλον να μην σχολιάσω πως γίνεται τέτοιοι άνθρωποι να έχουν όπλο!
Υ.Γ.2. Κατά την διάρκεια του πόστ άκουγα το Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον απο Κατσιμιχαίους.. Πραγματικά έχει σφιχτεί η καρδιά μου,νίωθω αρκετά περίεργα.. Δεν ξερω, ίσως με χαρακτηρίσετε υπερβολική... Απλά γράφω την γνώμη μου, δεν θέλω να το παίξω κάποια.. Απλά δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό που έγινε πριν 2 χρόνια..

"μένω μοναχος στο παρόν μου .. να σωσω ότιδήποτε αν σώζετε.. Και ας έχω τις συνέπειες του νόμου.. συνένοχο στον φόνο δεν θα με έχετε.."
Έφ.

I wish I was special, you're so FUCKING special.

http://www.youtube.com/watch?v=rMbNcdoFDRs

Αυτό το τραγούδι.. Δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο.
Από την πρώτη φορά που το άκουσα ένιωσα ότι ηταν σαν να είχε γραφτεί για εμένα..
Κάθε στίχος, κάθε λέξη..
Ο πόνος στην φωνή του Thom..
Απερίγραπτο κομμάτι..
Με αυτό το τραγούδι πέρασα όλο τον περσυνό χειμώνα..
Με εκφραζει τόσο πολύ..
Ότι και να πώ.. Απλά είναι περιττό...
Αυτοι οι στίχοι... απλά δεν συγκρίνονται... όλο το τραγούδι...
Τα δάκρυα που έχουν κυλήσει στα μάγουλα μου με αυτό το τραγούδι...
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ το λατρεύω..

YOU are just like an angel, YOUR skin makes me cry...
I wish I was SPECIAL, you are so FUCKING special...

What the hell I'm doing here? I DON'T BELONG HERE.

I wanna have control...I want A PERFECT BODY, I want a PERFECT SOUL..
I want you to notice.. when i am NOT around.. You are SO VERY SPECIAL...

WHATEVER makes you happy,WHATEVER you want...
You're SO VERY SPECIAL , I wish I was special...

Να με αγαπάς... όσο μπορείς να με αγαπάς...

Κατ' άρχας θέλω να σας πω συγνώμμη γιατί έχω να κάνω πολύ καιρό ποστ.
Δεν είχα καθόλου χρόνου.. Καθόλου..
Βέβαια θα προσπαθήσω τώρα να κάνω πιο συχνά :)

Δευτέρα.
Κατεβήκαμε απο το λεωφωρείο και μου σκούντηξε τον ώμο.
Μου είπε κοίτα και κοίταξα.
Ήσουν.. εσύ.. Έπειτα απο μιαμιση εβδομάδα..
Ήσουν εκεί...
Μου είχες λύψει τόσο τόσο πολύ...
Η φίγουρα σου... το πρόσωπο σου... Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου είχες λύψει..
Τα μάτια σου...
Το βλέμμα σου.. Ήταν όλα τόσο διαφορετικά..
Τόσο διαφορετικά χωρίς εσένα..
Ανούσια..
Ενώ οι τελευταίες μέρες είναι γεμάτες συναισθήματα.
Χαρά, λύπη, θυμό, αγανακτίση, ενθουσιασμό...
Κυριαρχούν από όλα τα είδη συναισθημάτων.
Και καλά και κακα.
Μπορώ να πω ότι δίνεις ένα νόημα σε αυτό που ζω..
Μπορείς και ελέγχεις τα συναισθήματα μου, μπορείς και με κάνεις να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο, να θέλω να είσαι μόνο εσύ καλά.
Ναι, ναι θα μου πείτε πόσο υπερβολική είμαι.
Πραγματικά αυτά τα νίωθω..
Είναι τόσο έντονα όλα αυτά..
Αυτά που νίωθω για αυτόν...
Δεν ξέρω ποιά είναι η άποψη σας για αυτόν..
Μερικές μπορεί να τον έχετε πάρει με καλό μάτι και να πιστεύετε ότι ήμαστε "meant to be together".
Σε άλλες μπορέι να μην γεμίζει το μάτι, να μην τον συμπαθήτε..
Ίσως να φταίω και εγώ μιας και στις αναρτήσεις μου τα περισσότερα, όχι και όλα είναι αυτά που με έχουν πονέσει.
Αλλά έχουν υπάρξει τόσα πολλά πραγματα που έχουν γίνει ανάμεσα μας που τα σκέφτομαι και χαμογελάω νοστολγικά, να νίωθω κόμπο το στομάχι, να νίωθω τόσα παράξενα συναισθήματα..
Δεν είμαι έτοιμη να τις αναφέρω, δεν ξέρω αν θα το κάνω και ποτέ..
Μπορεί να είναι ασήμαντες μερικές για εσάς... αλλά για εμένα.. τόσο σημαντικές... τόσο σημαντικες αναμνήσεις..
Για αυτό το άτομο νίωθω πολλά..
Νίωθω πως.. κάτι που δεν το λέω εύκολα για κάποιον.. ότι τον .. αγαπάω.. Το αγαπάω αυτό το άτομο..
Είναι τόσο σημαντικός για εμένα..
Δεν έχουν αξία οι λέξεις..
Καμία απολύτως μπροστά στο συναίσθημα..
Κλείνωντας αυτη την πολύ σημαντική για εμένα ανάρτηση θα βάλω αυτό το τραγούδι , που έχει παίξει σημαντικό ρολο τον τελευταίο καιρό στην ζωή μου..
Να με αγαπάς.. όσο μπορείς να με αγαπάς...

*Καλό μήνα σε όλούς :)