Friday, October 01, 2010

Το ξερώ πως δεν το διάλεξα αν έπρεπε την σκέψη μου να ορίζεις..



Στο μυαλό μου δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός απο εσένα. Μια αποτυπωμενη εικόνα σου, που στριφογυριζει συνέχως στο μυαλό μου. Να με κοιτάς και να γυρίζω και να σε βλέπω.
Ωραία όλα αυτά. Αλλα ρε ΜΑΛΑΚΑ με την άλλη απο την τάξη σου τι γίνεται? Γιατί όλο αγκαλίτσες και μαλκιες είστε και πραγματικά θα κάνω φόνο. Και συνεχως αυτές οι εικόνες γυρίζουν στο μυαλό μου και με τρελαίνουν κυριολεκτικά. Δεν φτανεί που την πέφτει σε όλο το σχολείο την πέφτει και σε εσενά.
Ξέρεις πόσο ήθελα να ξεσπάσω βλέποντας όλα αυτά να γίνονται μπροστά μου? Πόσο ήθελα να ΟΥΡΛΙΑΞΩ, ειδικά στο μάθημα ήθελα να ξεσπάσω και δεν μπορούσα. Ήθελα τόσο πολύ να ξεσπάσω. Γιατί μου το κάνεις αυτό? Δεν αντέχω έχω κουραστεί. Ψυχολογικά πάντα. Με πονάει , με πληγώνει. Ίσως ούτε καν να το ξέρεις. Γιατι ξέρω καλά να κρύβομε. Ξέρω καλά να κάνω τους άλλους να πιστευουν ότι είμαι καλά και να κρύβω καλά το πως νιώθω μέσα μου. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό, αλλά για εμένα είναι καλύτερο απο τις ερωτήσεις τύπου "τι έχεις και είσαι έτσι?"
Αλλά πραγματικά θέλω τόσο πολύ να ξεσπάσω. Αυτην την δυνατότητα μου την δίνει και το γράψιμο. Και η μουσική. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτά τα δύο. Θα τρελαινόμουν.
Αλλά ξέρεις και κάτι άλλο? ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ. Κουράστικα με όλην αυτήν την κατάσταση. Πρέπει να μπει ένα τέλος. Ή χαρούμενο ή όχι. Αν και το βλέπω να πηγαινεί στο 2ο. Γιατί πραγματικά δεν αντέχω άλλο με αυτην την κατάσταση. Μισώ το πόσο σε αγαπάω. Και θα μου πάρει χρόνο να σε ξεπεράσω. Παρά πολύ. Και θα είναι πολύ δύσκολο. Αλλά να ξέρεις δεν φταίω μόνο εγώ. Σε καμιά περίπτωση. Δεν μπορείς να φανταστείς ποσό υποφέρω εξαιτίας σου. Πόσο πόνο μου προκαλεί ολο αυτό.

"Μα ακόμα δεν κατάλαβα γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις..."
Πραγματικά αυτό το τραγούδι... τα λέει όλα. Ένα απο τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ.
Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς την μουσική πραγματικά :|
Την ροκ μουσική <3
Εφ.

No comments:

Post a Comment