Δεν ξέρω τι με γυρίζει πίσω σε όλο αυτό. Όχι ότι ποτέ το είχα ξεπεράσει, αλλά η κατάσταση ήταν καλύτερη.
Είχα καιρό να το κάνω αυτό. Να μπω πάλι σε αυτην την διαδικασία.
Και σήμερα υπεκιψα. Πήγα πάλι πίσω.
Φταίνε οι ενοχές μου είμαι σίγουρη.
Και τελικά κατάληξα πάλι πάνω απο μια λεκάνη τουαλέτας να βγάζω ότι είχα φάει.
Και εκείνη την στιγμή μου στο μυαλό μου δεν φαινόμουν τόσο ανίκανη όσο τις άλλες φορες.
Υπήρχαν φορές που δεν μπορούσα να κάνω εμετό.
Και απλά έμενα θεωρόντασ τον εαυτό μου ανικανο γιατί δεν μπορούσα να κάνω και έκλαιγα πάνω απο τον νιπτήρα.
Σήμερα όμως το έκανα. Και εκείνη την στιγμή ήμουν ευχαριστημένη που έβγαλα όλο εκείνο "το βάρος" απο μέσα μου.
Τώρα 2 ώρες μετά είμαι απλά αηδιασμένη. Αηδιασμένη απο τον εαυτό μου.
Δεν ξέρω πως γύρισα πάλι πίσω σε αυτην την κωλοκατάσταση.
Νίωθω χοντρή και φοβάμαι, τρέμω την ζυγαριά.
Έχω βάλει διορία στον εαυτό μου την Παρασκευή μετά απο το σχολείο να ζυγιστώ και να είμαι εως 46 κιλά.
Παραπανω θα είναι αποτυχία.
Παρακάτω θα είναι καλό?
Για εμένα ναι.
Για την υγίεια μου όχι.
Το χειρότερο... το χειρότερο σε όλη αυτην την ιστορία είναι ότι το ξέρω. Ότι ξέρω πόσο κακό μου κάνει. Αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω. Οι τύψεις μου με πέρνουν πίσω.
Φοβάμαι τόσο πολύ να συνεχίσω, να το αφησω όλο αυτό πίσω μου.
Γιατί αυτομάτως αυτο σημαίνει ότι πρέπει να πάρω κιλά.
Και αυτό δεν θα το αντέξω.
Δεν ξέρω τι στο διαολο με ξαναγυρνάει πίσω. Ο καθρεύτης, οι αριθμοί της ζυγαριάς.
Τα είχα αφήσει για λίγο. Έχω προσπαθήσει πραγματικά να μείνω σε "φυσιολογική κατάσταση."
Ενοώ να τρώω, φυσικά όχι όπως μια κανονική κοπέλα, αλλά όχι και όπως πριν, και να μην νοίαζομαι για όλους αυτούς τους αριθμούς.
Αλλά και όσο καιρό το προσπαθούσα πάντα αυτές οι σκέψεις παρέμεναν στο μυαλό μου, με μικρότερο ισχύ βέβαια.
Αλλά με αυτό που έγινε σήμερα.. τα πήγε όλα πίσω.
Δεν ξέρω.. πραγματικά δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση. Κάθε φορά που κοιτάζομαι στον καθρεύτη ΠΟΤΕ δεν νίωθω ικανοποιημένη με αυτό που βλέπω.
Ζηλεύω αφορητά τα σώματα των κοριτσιών απο το ΝΤΜ. Με τα αδύνατα πόδια.
Τα πόδια μου μισώ περισσότερο. Τα θεωρώ χοντρά, κοντά και άσχημα.
Μέχρι και η κοιλιά μου με απογοητεύει που κάποτε λάτρευα.
Η μαμά μου με ταίζει με το ζόρι γιατί έχει καταλάβει, χωρίς βέβαια να ξερει για εμετούς κλπ.
Αν και είμαι αηδιασμένη απο την σημερινή βλακεία μου αλλά μου είναι δύσολο να το σταματήσω.
Δεν... δεν θέλω. Φοβάμαι ότι θα αναγκαστώ να πάρω βάρος.
Αλλά πραγματικά δεν θέλω να ξανακάνω εμετό. Δεν το θέλω αυτό. Δεν θέλω να πάρω τον εαυτό μο στο χειροτερο σημείο.
Απλα να αδυνατήσω λίγο ακόμα.
Να πάω 45.
Δεν μπορείτε να φανταστήτε πόσα σημαίνει για εμένα αυτός ο αριθμός.
Πιστεύω όμως στον εαυτό μου και δεν θέλω να του κάνω ζημειές.
Το ξέρω όμως ότι αυτό που κάνω είναι λάθος, είναι ζημεία, αλλά.. δεν γίνετε αλλιώς. Όσο και αν θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου, μου είναι δύσκολο να το σταματήσω όλο αυτό.
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε.
Είναι λογικό, μόνο όσοι έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο θα καταλάβουν.
Μπορεί να σκέφτεστε " καλά αυτη μας δουλευει? Κάθετε και λέει ότι κάτω απο τα 45 ειναι αποτυχία?"
Ναι για εμένα είναι. Και κατανοώ αυτόν τον τρόπο σκέψης γιατί έτσι σκεφτόμουν και εγώ όταν η αδερφή μου είχε παρόμοιο πρόβλημα σε πολύ μικρότερο βαθμό βέβαια.
Και έλεγα ότι εγώ ποτέ δεν θα κάνω διαίτες και λοιπά.
Να η ειρωνία λοιπόν.
Είδατε πως τα φέρνει η ζωή?
Και θυμαμαι πως το πίστευα :|
Θα μου πείτε ότι δεν έχει σημασία πόσα κιλα είσαι , σημασία έχει ποιός και τι είσαι σωστά?
Σας πληροφωρω ότι για εμένα (για τον εαυτό μου πάντα) έχει πολύ μεγαλη =/
Εφ.
Μην το κάνεις αυτό! :(
ReplyDeleteΔεν το αξίζεις. :\ Ζήτα βοήθεια από κάποιον που εμπιστεύεσαι.
Εγώ κάποτε είχα υπάρξει χοντρή (ήμουν 1,64 και 75 κιλά) και πήγα σε διατροφολόγο για να τα χάσω. Τώραφοβάμαι μην ξαναγίνω χοντρή. Εσύ που είσαι 46 κιλά άρα αδύνατη κάνεις έτσι; Μην στεναχωριέσαι για ένα κιλό! Θα φύγει, που θα πάει! Και μην ξαναδείς Next Top Model! Δες το Νησί που είναι πιο ποιοτικό!
ReplyDeleteLa fille aux crayons de couleurs μου ειναι δυσκολο να μιλησω :|
ReplyDeleteδεν μπορω.. μονο στον κολλιτο μου ειχα πει λιγα πραγματα παλιοτερα αλλα μεχρι εκεί.
σε ευχαριστω παντωσ που απαντησεσ :)
the writer βασικα το προβλημα μου δεν ειναι μόνο το ένα κιλό.
ολο αυτο το προβλημα με διαιτεσ κλπ εχει αρχισει πανω απο εναν χρονο.
πρώτα ήμουν 54 και το κατωτερο που πηγα 44 με 1.66.
και ναι το νησι πολυ καλυτερο ;)
για εμενα σημαινει πολλα ολο αυτο το νουμερο.
οσο ανοητο και αν ακουγετε.
αν και ουτε στα 44 ημουν ευχαριστημενη.
ποτε δεν ημουν.
Έχει τύχει κι εγώ να τα βγάλω όλα,διότι πιστεύω ότι υποκύπτοντας στον "πειρασμό" εν ονόματι "φαγητό" θα με κάνει να πάρω κιλά...Από κάποια στιγμή και μετά κατάλαβα ότι έκανα βλακεία και εν μέρει βαρέθηκα...Είναι μέχρι να το πάρεις απόφαση...Έχεις σκεφτεί να ξεκινήσεις γυμναστήριο?
ReplyDeleteΈχω γνωρίσει παιδιά με νευρική ή ψυχογενή ανορεξία και η κατάληξη ή μάλλον οι μέθοδοι προς ίαση είναι μαρτυρικοί και τις περισσότερες φορές παρά τη θέλησή τους...Πίστεψέ με,δε θέλεις να μπλέξεις με "σωληνάκια" και Nutrizon...Γι' αυτό το λόγο πρέπει να το πάρεις απόφαση πριν να είναι αργά...Είναι όλα μες στο μυαλό...
Πάλεψέ το...
Φιλικά
Δεν έχω ζήσει το συγκεκριμένο αλλά ξέρω πως είναι η εξάρτηση. Δεν μπορείς να σταματήσεις τον εαυτό σου. Πες το σε κάποιον, ζήτα μια βοήθεια! Μόνη σου δε θα το βγάλεις. Δρόμος γυρισμού υπάρχει. Πάλεψέ το.
ReplyDeleteΗ πραγματική θηλυκότητα δεν είναι η εξίσωση των αντρικών και γυναικείων ποδιών στο μόνο σημείο που μπορούν να συναντηθούν δηλαδή στο αρρωστημένο αδύνατο... Προσπάθησα να σου δώσω λίγο από τη δική μου οπτική... Καλή δύναμη.
VelzeVoul κάνω χορό, γυμνάζομαι, δεν το παραλείπω. γιατι απο όταν άρχισα ότι έκανα το έκανα παραλλήλα με γυμναστική... Ξέρω άτομα που έχουν περασεί ψυχογενη ανορεξία, ατόμα που έχουν περάσει παρόμιο προβλημα με εμένα. Και πραγματικά το 3ερω ότι είναι ότι χειρότερο. Δεν θέλω να μπλέξω με σοληνάκια όπως λες. Θέλω να το παλέψω. Αλλά απο την άλλη φοβάμαι..φοβάμαι να βγω γιατί θα αναγκαστώ να πάρω κιλά.. πλέον έχω μάθει να ζω με αυτό, είναι εθισμός.. :/
ReplyDeleteελπίζω να τα καταφέρω πάντως και σε ευχαριστώ πολύ που απάντησες.
αναστασια =)ναι είναι εξάρτηση, δυστηχως. Και είναι πολύ δύσκολο να το παλέψω μόνη μου. Δεν μπορώ, φοβάμαι να μιλήσω σε κάποιο κοντινό μου πρόσωπο. Φοβάμαι την αντίδραση του. Έχω μιλήσει σε κάποια άτομα που με καταλαβουν όμως και με έχουν βοηθήσει. σε ευχαριστώ πάρα πολύ που απάντησες, όλες οι απαντήσεις είναι πάρα πολύ σημαντικές για εμένα :)