Tuesday, June 28, 2011

And now I cry in the middle of the night for the same damn thing..

Τον τελευταίο καιρό δεν νιωθω.... δηλαδή υπαρχεί ενα τεράστιο κενό.. στην ζωή μου.. που ειναι ο J.K.... 22/6 ήταν η τελευταία μερά... και τώρα κενο... δεν υπάρχει καποιος να το αναπληρώσει./.. και μου λύπει... τόσο πολύ... δεν εχώ κατι να γράψω... μονο διάφορες σκεψεις που στην πλειοψηφεία τους περιεχετε αυτός... και στα ονειρά.. εκει τον βλέπω συνεχεία... και χθες τον ειδά..τον ενιωσά...
και ακόμα... εχω κάποια ελπιδά.. ότι ίσως..ισως κατι γινει.. και του χρονου ξανά... μακαρι... αλλά... δυσκολο....
δεεεν θα συμβει... και το ξερω...
γαμημένο καλοκαιρι...
ΓΙΑΤΙΙΙ ΗΡΘΕΣ;;;;;;;;;;;;; :|
Παλι τα ιδια και τα ιδια γράφω.....
δεν ειμαι καλά....
προς το παρον...
Εφ.


Wednesday, June 22, 2011

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει (Strangelove, that's how my love goes.)


Δεν εκανα αναρτηση καιρό τώρα... περιμένα να ερθει η κατάλληλη στιγμή... περιμένα να έρθει το τέλος..
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΟ.
γιατί το ήξερα ότι θα τελειώσουν όλα. απλά το ήξερα..
Μισώ τα αντίο...τα μισώ... αλλα επρεπε να πω σημερά... και το είπα...
Ισως να τον ξαναδώ.. τι ίσως.. σιγουρά... 2-3 φορές.. και αν.. ή και περισσότερες... αλλα δεν εχεί αυτο τόσο σημασία...
σημασία έχει ότι θα τον χάσω απο την καθημερινοτητα μου.. δεν έχω την δυνατοτητά να τον εχώ στην καθημερινή μου ζωή.. και ξερετέ ποσο πολυ το θελω; ποσο πολύ;; Αλλα Δ Ε Ν γινετέ.. δεν γινετε...
Δυστηχώς...
 Εμφανήστηκε στην ζωή μου τις 20/1. Τον ήξερα απο την αρχή της χρονιάς, είχαμε μιλήσει, ηταν συμπαθητικό ατομο αλλά δεν τον ήξερα. Απο εκείνη την εκδρόμη όμως όλα άλλαξαν.. ήταν μια δύσκολη περίοδος για εμένα..  και ηρθε και... με εκανε να ξανάγελασω, να ξανά νιωσω χαρούμενη.. να νίωσω συναισθηματα ξανά.. να νιώσω την καρδία μου να χτυπά.. να νίωσω πάλι εκεινο το σφίξιμο, την ανατριχίλα σε όλο μου το σωμα.. τα είχα ξεχάσει όλα αυτα... με εκεινον τον μλκα -.-
Εχώ υπερβολικά πολλές αναμνησεις απο αυτούς τους εξι μήνες... που ειναι τόσο όμορφες... και τα παντα μου θυμιζουν αυτον... τα παντα τα συνδέω με αυτον... τα πάντα όμως..
μου είχε πει σε αγαπάω δυο φορές.. και πιστευω.. οτι το ενοωουσε.. αυτο με ειχε κανει να καταλάβω..
Δεν ξερω τι αλλο να γράψω.. εχώ τόσα πολλα πραγματά στο μυαλό μου.. διασπαρτά... δεν έκλαψα.. λιγα δάκρυα.. πριν λιγο...είχα κλάψει όταν είχαμε γυρισει απο την Θεσ/νική, 12 απριλιου, το βραδυ.. ειχα κλαψει πάρα πολυ.. πριν το τέλος... τότε που κατανόησα ότι ήταν κοντά... 
σε εχω βρει.. και σε χάνω.......
δεν μπορώ να κάνω κάτι... αυτο με σκοτωνει.... κυριολεκτικά... τουλάχιστον απομένουν οι αναμνησεις! που μπορεί να με πονανε... αλλα όταν σκέφτομαι όλα αυτα... χαμογελάω....αν και το μονο που θα ηθελα ειναι να έχω και άλλες στιγμές μαζι του... κατι που γινετε ( ; ) δεν ξερώ θα δειξει το μελλον... σημερα που χαιρετιθηκαμε με φίλησε, και μετά ένιωθα το μαγουλό μου να καίει, ένιωθα το σώμα μου να τρέμει... 
ΓΙΑΤΙ ΓΑΜΩΤΟ;; ΓΙΑΤΙ;;;;;;;
Κατι που μου έχει απομεινει απο αυτον... το λατρευω αυτό το τραγούδι... όσο λατρευω και αυτον... 
εσεις τον εχετέ μαθει ως "strangelove". είχα κανει ελαχιστες αναρτήσεις για αυτον... γιατι φοβομουν.. μην ρωτατε καν το γιατι... τρελα μπερδεμενη ιστορία... αλλα περασα πολυ μαζι του.. ενιωσα πολλά...
Strangelove... that's how my love goes....
Ευχαριστώ.. για όλα.... 
Εφ.

Wednesday, June 15, 2011

Sweet dreams are made of these...


Ακριβώς αυτό ειναι το ωραίο με τα όνειρα... ότι υπαρχουν στιγμές που νιωθεις οτι το ζεις πραγματικά!
Αυτο ενιωσα και εγώ χθες το βραδυ. Και ακομα και τώρα οταν κλεινω τα μάτια μου και φερνω στο μυαλο μου οτι θυμαμαι απο εκεινο το όνειρο.. το χθεσινο.. νιωθω σφιξιμο στην καρδιά! Και νιώθω λες.. λες και ειναι μια αναμνηση, αληθινη, κατι που έζησα...
Χθες το απογευμά είχα πάει στην γιορτη ενος δημοτικού με την κολλητη μου και ήταν εκει ο Κ., μαζι με τον dj. Θα μου πειτέ ποιος ειναι αυτός ο Κ.; Well, i'm going to explain it. Στην επομενη αναρτηση.. Την εχώ γράψει καιρό σε ενα εγγραφο στο λαπτοπ μου αλλα ακομα δεν την εχώ ανεβασει.. δεν ήμουν ετοιμη... Είχα να τον δω μερες και ενιωσα πολύ εντονη την παρουσια του... Τον ειχα στο οπτικο μου πεδίο καθ'ολη την διαρκεια... και αυτος επισης.. μιλησαμε... αλλα ο τροπος που με κοιτουσε.. που χαμογελουσε..
Anywayyyyyyyyyy.... 
Δεν το θυμαμαι όλο το ονειρό μου. γαμωτο! και θυμαμαι ηταν τοσοοο ωραίο... :(
θυμαμαι όμως.. οτι έφευγε λεεί και εγώ πηγα να τον χαιρετήσω.. θυμαμαι ότι κατι είπαμε, μιλούσαμε... θυμαμαι , οτι τα προσωπα μας ηταν πολυ κοντά, και τον πλησιασα και τον φιλησα στο μαγουλο, κοντά στα χέιλι του... και μετά με κοιταξε και έφυγε... ακομα και τώρα που το γράφω το νιωθω.! νιωθω το πως ενιωσα, νιωθω την καρδιά μου να σφιγγετε, ενα περιεργο σφιξιμο! ηταν τοσο ωραιο..... ηταν όνειρο... τοσο ωραιο ονειρό.. μα...
όνειρο ητανε.......
Εφ.

Sunday, June 12, 2011

Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω.-

 
Fuck, περιγράφει όπως ακριβώς νιωθω σημερά. :|
αυριο θελω να γραψώώώώ.
τώρα δεν μπορώ.
αλλα το χρειάζομαι...
Εφ.

Thursday, June 09, 2011

THE BEST NIGHT OF MY LIFE.-

δεν κανω συχνά 2 αναρτησεις την ιδια μέρα...
αλλα το εχω αναγκη όσοο τιποτα αλλο...
9/4.
τέτοια ώρα.
στην Θεσσαλονίκη...
στο Πανόραμα...
μαζι σου...
ο,τι πιο όμορφο, όόό,τι πιο όμορφο εχω ζησει!
πριν απο 2 μηνες!
ποσο γρηγορα περνάει ο καιρός...
θελω να παω πισω... όσοοο τιποτα αλλο πιστέψτε με...
δεν θα το ξεχασω πότε! ποτέ...
με σκοτώνουν οι αναμνησεις... με σκοτώνουν γλυκά....
θα εδινά τα παντα... τα παντα για να ήμουν ξανα εκεί!
θυμαμαί καθε στιγμή, καθε λέξη σου!
όλα τοσο διαφορετικά... θυμαμαι πονούσα πολύ εκείνη την περίοδο..
και ήρθες εσυ...
μα τώρα φευγεις...
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ... ποσο θα ηθελα να μπορούσε να ισχυησει αυτό!
παρε με πισω... παρε με μαζι σου... πάρε με πισώ...!
αυριο όλα θα τελειωσουν.. θα πεσεί η αυλαία... ελπιζω μονο να είναι όμορφα...
το πιστευω... θα είναι όμορφα...my strangelove...
Εφ.

Και φτανει το τέλος το χερι σου βελος μου δειχνεί ενα δρομο μια εξοδο απο τον πόνο...

μια μέρα εμεινε λοιπον... μια μόνο μέρα...
μετά όλα θα αλλάξουν.. όλα θα τελείωσουν.... θα μεινουν μονο οι αναμνησεις..
δεν θελω να τελειωσουν! δεν θέλω...

"εχώ κατι σπασμένα φτερά
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΟ.
Για ποιαν ανελπιστη χαρα,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξιδι ονειρευτό"

δεν θελω να τελειωσουν όλα.. θα τελειωσουν όμως! σημερά ηταν τοσοο τελεία... σε ενιωσα κοντά μου οπως παλιά... δεν θελω να σε χασω γαμώτο! αλλα δεν δεν γινετε αλλιως... μονο οι αναμνησεις.. μονοι οι στιγμές θα μου μεινουν.... συχνά πιανω τον εαυτό μου να σκεφτομαί πραγματά που εχουμε ζήσει.. να επαναλαμβανω τα λόγια που μου έχεις πεί... το κανω συχνά αυτο! σε θελω διπλα μου... δεν θελω να σε χασω... και δεν γινετε να κανω κατι ... αυτο ειναι που πονάει... 
λεξεις ανακατεμενες μου βγαινουν... θα κανω αυριο κανονικο ποστ...αυτο απλα το ειχα ανάγκη... να γραψω.... έχω πολλά να γράψω...

And I'll make it all worthwhile
I'll make your heart smile...for the last time... 
Εφ.

Sunday, June 05, 2011

Απουσιά...


χθες ειχα γενεθλια.
περασα όμορφα!
αρκετά ωραία μπορώ να πω. σε σχεση με το πως ημουν τον τελευταιο καιρό..
ηπια,χορεψα,γελασα...
ήταν ωραία....
αλλα(ναι υπαρχει παντα και ενα αλλα στην περιπτωση μου :Ρ )
εμαθα οτι μια απο τις πρωην καλυτερες μου φιλες μιλουσε πισω απο την πλατη μου και έλεγε διαφορα!
το ξερω λενε διαφορα για εμενα πολλοι. γιατι ειναι ολοι τους(καλα οχι και ολοι) ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.
Αλλα αυτη ειναι και ειρωνικη! δεν την μπορω ουτε την υποκρισια ουτε την ειρωνια!
ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ ΑΥΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ! 
όχι πισω απο την πλατη μου.
ΑΛΛΑ. τα ατομα που μιλανε πισω απο την πλατη μου ειναι αναγκασμενα να μενουν πισω απο αυτην :)
Εγω δεν θα ξανασχοληθω ξανα με αυτην. Θα της πω καποια πραγματα αυριο και ΤΕΛΟΣ.
Αα υπαρχει και κατι αλλο....
δεν... δεν μου ειπε χρονια πολλα. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ. Και τον ειδα μπηκε!
πρεπει να τον ξεγραψω και αυτον. νοιαστηκα πολυ. νοιαστηκα πολυ και δεν επρεπε. αλλα ακομα συνεχιζω να νοιαζομαι διαολε!
ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ.


"Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε ΕΠΡΕΠΕ να τη σκοτώσω..


Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής

όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό

γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ.


κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής!!"

Εφ.

Friday, June 03, 2011

Ειναι μυστηρια η χώρα των δακρύων.


δεν ειμαι καλά. δεν ειμαι καθολου καλα.
σε παρα πολλά θεματα. σε ολα/
ολα σκατά ειναι.
κανονισαν να πανε για μπανιο οι κοπέλες, οι κολλητες μου και καποια αλλη ηλιθια που δεν την παω καθολου. καθολου ομως γιατι ειναι υποκριτια,συνεχεια ψεμματα και το χειροτερο; αυτο το ξερουν τα κορίτσια. θεωρητικά δεν την θελούν. ετσι λενε. αλλα όλο μαζι μας. εγώ συνεχιζω να μην την πηγαινω. όταν ειναι εκει φευγω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ.
Με πηραν πριν λιγο τηλεφωνο για να μου πουν ποσο γαματα περασανε και ποσο τελεια και μπλα μπλα μπλα. Η ΑΛΛΗ Η ΗΛΙΘΙΑ ΜΟΝΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΡΙΞΕ. μεχρι και οτι ήπιε μου ειπε. ΤΙ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ. Μονο να την ακουγατε. Πραγματικά. Το παίζει και γκομενα. Ας γελασω δυνατα!
Αρκετά με αυτη. δεν θελω ουτε γραμμες απο το μπλογκ μου να χαλαω για αυτη. Αλλα δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο μου μου την σπαει. Και το κανει επιτηδες επειδη ειμαι κολλητη με τις 2αυτες κοπελες και τις θελει αυτη για τον εαυτο της. Αλλα αυτες οχι.
Βεβαια μου την εσπασε και η δικια τους η σταση. Δεν ξερώ...
Και μου την εσπασε τοσο πολυ που οταν εκλεισα το τηλ. το πεταξα και αρχισα να χτυπαω τον τοιχο απο τα νευρα μου... εκτονωθηκα μπορώ να πω.
ΜΕΤΑ ΕΧΩ ΣΠΑΣΤΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΤΟΝ J.K. ΤΕΛΕΙΩΣ. Δεν ειναι οπως ηταν πριν λιγο καιρο. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΓΑΜΩΤΟ. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΣ, Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ... ΟΛΑ.... δεν αντεχω να μου γυρισει απο τώρα την πλατη.! ας τελειωσουν ολα και μετα. μετα αφησε με και εσυ! θελω να μου μιλαει οπως παλια! δεν μπορω και αυτος....
Εχω και την απουσια του αλλου. ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ. μεγαλη...δεν αντεχω... δεν ειμαι καλά... ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΧΑΛΙΑ.
μου λυπει τοσο πολύ... τοσο πολύ...
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΛΑΨΩ!
ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ.
λιγα ατομα... λιγα εως ελαχιστά... που δεν υποκρινονται.. που ειναι διπλα μου... τουλαχιστον υπαρχουν... νιωθω ότι δεν με καταλαβαινουν όλοι αυτοι γυρω μου.. γενικά...ξερω ότι όλοιι μιλανε πισω απο την πλατη μου.
ειμαι τοσο μπερδεμενη με ολα.. εχω αηδιασει με καποιους...
ειρωνια; αυριο εχω γενεθλιά. τι ωραια. εχω και τελεια διαθεση -.-"
ολη την ημερα ακουω αυτο το τραγουδι.
βασικά ψεμα εδώ και 2 ωρες.
δεν μάρεσει το χιπ-χοπ. αλλα αυτο...

Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…

ΜΗΝ ΜΟΥ ΓΑΜΑΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ.

Εφ.



Wednesday, June 01, 2011

Για τα καλοκαίρια που ονειρευτήκαμε, για τα καλοκαίρια που πέρασαν, για τα καλοκαίρια που έρχονται...


Πάει και ο Μάης;
Σαν χθες θυμαμαι την πρωτομαγια.. ωραια μερα..
Και τώρα Ιούνιος.
ΚΑΛΟΟΟΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Καλο καλοκαιρι;
όχι ακομα/
εχώ 8 μαθηματα να δώσω :@

Θα τελειωσουν πολλα... δεν θα γραψω τώρα...
αλλη φορά...
ΘΕΛΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΌΜΟΡΦΟ.
όχι όπως το περσυνο.
ΕΧΕΙ τις προοπτικες να ειναι όμορφο.
ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ :)
Μακαρι να ειναι :)
θελω να ξεσκασω λιγο το έχω αναγκη.
τα καλυτερα ερχοντααααι!
-βρε αισιοδοξια που με επιασε :Ρ -
Αλλα με τετοιο καιρο λογικο ειναι :)
ΚΑΛΟΟΟΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑ!
Εφ.