Κανείς δεν είναι τέλειος...
Εκτός απο αυτόν που ερωτευόμαστε...
Τότε μόνο αυτός είναι τέλειος.
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί τον αγαπάμε τόσο ώστε να μην μπορούμε να δούμε τις ατέλειες που κρύβει αυτό το άτομο.
Τα παραβλέπουμε όλα.
Γιατί το αγαπάμε τόσο πολύ αυτό το άτομο.
Και δεν μας ενδιαφέρει αν έχει ελαττώματα.
Βλέπουμε αυτο το άτομο ως κάτι τέλειο.
Και μετά.. όταν μας πληγωσει.. νιώθουμε τόσο άσχημα..
Τόσο ασχημα που αυτο το τέλειο άτομο μας πλήγωσε..
Που δεν ξέρουμε τελικά αν είναι τόσο τέλειο όσο πιστευαμε.
Απογοητευόμαστε.. και δεν ξέρουμε αν πρέπει να μείνουμε ή να φύγουμε.
Γιατί το αγαπάμε αυτό το ατομό.. συνηδητοποιούμε ότι έχει και ατέλειες αλλά νίωθουμε πολλά για αυτό..
Και δεν ξέρουμε αν πρέπει να να μείνουμε ή να φύγουμε... αν πρέπει να δώσουμε και άλλη μια ευκαιρία σε αυτο το άτομο που για εμάς παραμενει τέλειο..
-καπου εδω τελειωνει αυτη η ανάρτηση.. γιατί στην τελευταία γραμμή έχω μείνει... δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω.. δεν ξέρω αν πρέπει να μείνω.. δεν ξερω..-
Εφ.
δες αν σ προκαλει χαρα ή λυπη. τι υπερισχυει?
ReplyDeleteασε την καρδια απεξω. τι υπερισχυει??
Αυτό το άτομο θέλει μια δεύτερη ευκαιρία;
ReplyDeleteMak. διαβασε το σχόλιο σου και το σκεπτομουν όλο το βραδυ...
ReplyDeleteχαρά... νομίζω πως χαρά...
Who am I? ίσωςς.. ;/
ReplyDeleteευχαριστώ για το σχόλιο. :)
Βασικά πρέπει να σκεφτείς...
ReplyDeleteΤον αγαπάς γι'αυτό που είναι ή αγαπάς αυτό που νόμιζες ότι είναι;
Κάπου εκεί βρίσκεται και η απάντηση. :)
La Romantique και αυτό το έχω σκεπτεί..
ReplyDeleteη αληθεια ειναι ότι κάπου έχω καταλλή3ει..
αλλα δεν ειμαι σίγουρη ακόμα..
ευχαριστώ πολύ για το σχόλιοο (: