ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ.

Αν η στέρηση είναι να μην εχεις αυτό που επιθυμείς, ανικανοποίητο ειναι να εχεις μεν αυτό που επιθυμείς, αλλα να μην σου προσφερει την γεύση που περίμενες να σου προσφέρει.

Η απόκτηση του να αποδυκνιετε απογοητευτική.

Ο άνθρωπος σήμερα μαραίνεται μεσα στην εποχη του ανικανοποίητου.

Κι αν, όταν στερείσαι,μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκάς, μεσα στην ανικανοποίητη καθημερινότητα και τις απανωτές απογοητεύσεις - όχι απο αυτά που δεν έχεις αλλά απο αυτά που έχεις-, δεν ξερεις πια τι ακριβώς να επιθυμείς.

Απο παντού ακους χείλη πικρά να συμπεραίνουν πως δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπάρχει φιλία, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αξιες, φιλότιμο.

Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις απο τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. 

Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της υπαρξης, αλλά μόνο όταν προκειται για αγάπη που δίνεις.

Όσο και αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμενει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτη η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει.

Γεμίζουμε μονάχα απο την αγαπή που εμείς δίνουμε, απο την πιστη που ασκούμε, απο όσα δικά μας χαρίζουμε.

Είναι μοίρα ή ελευθερη επιλογή η ικανότητα μας στο συναισθημά;

Πρέπει ναι είναι ελεύθερη επιλογή γι'αυτό και η καρδιά μας είναι διαρκώς θυμωμένη με τον μίζερο εαυτό μας που την στενεύει. 

Και αν ειναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε, προυποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικοτητάς μας κάτι τέτοιο.

Όσο την αρνούμαστε την μεταμόρφωση, η επιδημία της ανιας και της κατάθλιψης εξαπλωνεται, σαν φαντασμα στοιχειωνει την ζωή μας.

Λέγεται πως: Μελαγχωλία είναι η αξοδευτη αγάπη.

Εφ.