Hey you, out there in the cold,Getting lonely, getting old, Can you feel me?

Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτό το ποστ. Απλά θέλω κάπου να τα πω.
Χτες βράδυ ήμουν στο μπάνιο κλασικά με 2 ακουστικά στα αυτία και είχα τελειώσει το ντουζ μου. Άκουγα ένα τραγουδι απο τους Radiohead(<3) τελείωσε και προχώρησε μόνο του. River flows in you. Η μελωδία απο το πιάνο αντηχούσε δυνατά στα αυτία μου και μου θύμισε τον χειμώνα. Τον χειμώνα του 2010. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρεύτη. Είχαν αλλάξει πολλά. Και μου ήρθαν οι αναμνήσεις ενός χρόνου πρίν. Σεμπτεμβριος 2009. Έχουν αλλάξει τόσα πολλά πραγματα απο τότε. Και για αυτό θα τα γράψω όλα εδώ (εντάξει ίσως όχι και όλα, τα ποιο σημαντικά, αυτά που θεωρώ εγώ ποιο σημαντικά.)
* Διατροφικές διαταραχές. Πέρσυ τέτοια εποχή είχα αρχίσει δίαιτα. 54 κιλά ήμουν. Τα λιγότερα που έφτασα ήταν 44 ίσως και 43 τον Μαιο. Τώρα είμαι γύρω στα 46 ή και 47, πραγματικά ΦΟΒΑΜΑΙ να ανέβω στην ζυγαριά. Ποτέ δεν ήμουν ευχαριστημένη με το σώμα μου. Ούτε και τώρα. Για αυτό θα ξαναρχίσω. Θέλω όταν 3ανανέβω στην ζυγαριά να είμαι 44 όποιο και αν είναι το τίμημα. Θα μου πείτε ένας αριθμός είναι. Για εσας ναι αλλά για εμένα έχει μεγάλη σημασία. Ατομά που έχουν βιώσει παρόμοια κατάσταση σίγουρα με καταλαβαίνουν. Έχω κάνει πολλές μαλακιές για να αδυνατίσω, έχω σιχαθεί τον εαυτό μου, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω. Φοβάμαι πως αν φαω λίγο παραπάνω θα παχυνω. Και πραγματικά φοβάμαι έστω για το ένα κιλό που θα πάρω. Τον Ιούνιο είχα μια συζήτηση με την κολλιτή μου που είχε καταλάβει ότι κάνω δίαιτα. Με είχε αναγκάσει να της μιλήσω και εγώ της τα είπα. Όχι όλα, σε κανέναν δεν μπορώ να πω τι έχω κάνει με όλες τις λεπτομέριες. Αυτή με έκανε να 3αναρχίσω να "τρωω". Σε καμία περίπτωση βέβαια όπως έτρωγα το 2009 αλλά σε καμια περίπτωση όπως τον χειμώνα. Το έχω μετανίωσει τώρα για αυτό θα 3αναρχίσω. Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί απο όλο αυτό αλλα μου είναι πολυ δύσκολο να το σταματήσω.



* Ερωτεύτηκα. Αγάπησα πραγματικά. Αλήθεια τον αγαπήσα όσο κανέναν άλλον. Δεν έχω νίωσει για κανέναν αλλον έτσι. Και πέρσυ ήμουν ερωτευμένη μαζί του αλλά φέτος τον ΑΓΑΠΗΣΑ. Ήταν αυτός που πάντα ήθελα. Ακούγαμε την ίδια μουσική, είχε τον χαρακτήρα που λάτρευα σε ένα αγόρι, και πραγματικά ότι και αν πω για αυτόν για εμένα είναι λίγο. Απλά τον λατρεύω. Μου έδινε ελπίδες, πραγματικά. Μέχρι εκείνη την κρύα μέρα του χειμώνα. Που τα έφτιαξε με αυτήν. Πόνεσα. Πόνεσα όσο ποτέ άλλωτε. Με πλήγωσε τόσο πολύ, ένιωσα ότι τα έχασα όλα. ήμουν σε χάλια ψυχολογική κατασταση, μια απο τις χειροτερες περιοδους της ζωης μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που τους ειδα να φιλουνται. περνούσα απο δίπλα τους και αυτος την φίλησε και κοιτούσε εμένα. Πονέσε τόσο πολύ αυτό. Μετά απο περίπου 3 εβδομάδες τα χάλασαν. Αναμενόμενο ήταν αλλά εγώ είχα πονέσει όσο ποτέ άλλωτε. Τον αγαπάω ακόμα, πάρα πολύ, πολλοι μου έχουν πει ότι ταιριαζουμε <3, αλλά φέτος έχω βάλει στόχο να του δεί3ω ότι εγώ τον αγαπάω. Μπορεί να πονέσει, μπορεί και όχι, ποιός ξέρει? Αν όμως δεν το προσπαθήσω δεν θα το μάθω ποτέ.

* Κατάλαβα ποια είναι τα το3ικά ατομα στην ζωή μου και μου έκαναν κακό και τα έδιωξα. Δύσκολο στην αρχή αλλά α3ιζε τον κοπο. Πλέον έχω καταλάβει ότι δεν ά3ιζουν τέτοια άτομα και έχω άτομα δίπλα μου που με αγαπάνε και νοίαζονται πραγματικά για εμένα. Και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη που έχω τέτοια άτομα κοντά μου.

Αυτά μπορώ να πω ήταν τα βασικά. Και λέω τα βασικά γιατί έγιναν και άλλα που δεν έχω το κουράγιο να τα πω. Όπως και να έχει πιστεύω ότι με ωρίμασαν και με έκαναν να μην με νοιαζει τι θα λένε οι άλλοι για εμενα. :)
Κλεινοντας αυτό το ποστ θέλω να βάλω και ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά για εμένα, το άκουγα για πολυ καιρο τον χειμώνα.

Το λατρεύω, την μελωδια, τους στίχους, το βίντεο το οποίο με κάνει να ανατριχιαζω, το λατρεύω απλά. (Όπως εχετε καταλάβει η μουσική είναι ένα απο τα ποιο σημαντικά κομμάτια της ζωης μου <3 )

Εφ.