STRANGELOVE.

Έχω αναγκή απο ανάρτηση γιατί θέλω τόσο πολύ να γράψω.

Να βγάλω ένα συμπέρασμα (δεν θα το καταφερώ αλλα ποιος ξέρει.)

Μπορεί να μην έχω χρόνο αλλά μια αναρτηση είναι ότι χρειάζομαι αυτη τη στίγμη.

Λοιπον... το πως να χαρακτηρισω αυτες τις μέρες δεν ξέρω πραγματικά.

Δεν ξέρω αν πρεπει να είμαι χαρούμενη ή λυπήμενη.

Δεν ξέρω γαμώτο.

Όμορφες στιγμές.. 

Αρκέτα όμορφες μπορώ να χαρακτηρισω μερικες απο αυτές..

Αλλά παράλληλα περιέργες...

Άλλες που με έκαναν να θέλω να τα σπάσω όλα. 

Πικρόγλυκες..

Και όλα αυτά απο την μέρα που τον ξαναείδα.

Ναι η παρουσία του είναι πολύ σημαντική στην ζωή μου.

Κλείνω τα μάτια μου και ασυναισθητα, χωρίς να το επιδιώξω, εμφανίζεται η εικόνα του.

Μια εικόνα τόσο έντονα αποτυπωμενη στο μυαλό μου.

Ναι μου έιχε λύψει.

Αλλά με μπερδευει τόσο, τόσο πολύ η συμπεριφορά του.

Πάντα με μπερδευε.

Πάντα δεν μπορουσα να την εξηγήσω.

Τον έχω ανάγκη όμως.

Τον έχω ανάγκη στην ζωή μου, στην καθημερινοτητα μου, στα πάντα.

Τον χρειάζομαι

Αν και δεν ξέρω... δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι το καλύτερο..

Είμαι ... τόσο μπερδεμενη... τόσο πολυ... :/

Εφ.