Monday, August 30, 2010

Hey you, out there in the cold,Getting lonely, getting old, Can you feel me?

Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτό το ποστ. Απλά θέλω κάπου να τα πω.
Χτες βράδυ ήμουν στο μπάνιο κλασικά με 2 ακουστικά στα αυτία και είχα τελειώσει το ντουζ μου. Άκουγα ένα τραγουδι απο τους Radiohead(<3) τελείωσε και προχώρησε μόνο του. River flows in you. Η μελωδία απο το πιάνο αντηχούσε δυνατά στα αυτία μου και μου θύμισε τον χειμώνα. Τον χειμώνα του 2010. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρεύτη. Είχαν αλλάξει πολλά. Και μου ήρθαν οι αναμνήσεις ενός χρόνου πρίν. Σεμπτεμβριος 2009. Έχουν αλλάξει τόσα πολλά πραγματα απο τότε. Και για αυτό θα τα γράψω όλα εδώ (εντάξει ίσως όχι και όλα, τα ποιο σημαντικά, αυτά που θεωρώ εγώ ποιο σημαντικά.)
* Διατροφικές διαταραχές. Πέρσυ τέτοια εποχή είχα αρχίσει δίαιτα. 54 κιλά ήμουν. Τα λιγότερα που έφτασα ήταν 44 ίσως και 43 τον Μαιο. Τώρα είμαι γύρω στα 46 ή και 47, πραγματικά ΦΟΒΑΜΑΙ να ανέβω στην ζυγαριά. Ποτέ δεν ήμουν ευχαριστημένη με το σώμα μου. Ούτε και τώρα. Για αυτό θα ξαναρχίσω. Θέλω όταν 3ανανέβω στην ζυγαριά να είμαι 44 όποιο και αν είναι το τίμημα. Θα μου πείτε ένας αριθμός είναι. Για εσας ναι αλλά για εμένα έχει μεγάλη σημασία. Ατομά που έχουν βιώσει παρόμοια κατάσταση σίγουρα με καταλαβαίνουν. Έχω κάνει πολλές μαλακιές για να αδυνατίσω, έχω σιχαθεί τον εαυτό μου, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω. Φοβάμαι πως αν φαω λίγο παραπάνω θα παχυνω. Και πραγματικά φοβάμαι έστω για το ένα κιλό που θα πάρω. Τον Ιούνιο είχα μια συζήτηση με την κολλιτή μου που είχε καταλάβει ότι κάνω δίαιτα. Με είχε αναγκάσει να της μιλήσω και εγώ της τα είπα. Όχι όλα, σε κανέναν δεν μπορώ να πω τι έχω κάνει με όλες τις λεπτομέριες. Αυτή με έκανε να 3αναρχίσω να "τρωω". Σε καμία περίπτωση βέβαια όπως έτρωγα το 2009 αλλά σε καμια περίπτωση όπως τον χειμώνα. Το έχω μετανίωσει τώρα για αυτό θα 3αναρχίσω. Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί απο όλο αυτό αλλα μου είναι πολυ δύσκολο να το σταματήσω.



* Ερωτεύτηκα. Αγάπησα πραγματικά. Αλήθεια τον αγαπήσα όσο κανέναν άλλον. Δεν έχω νίωσει για κανέναν αλλον έτσι. Και πέρσυ ήμουν ερωτευμένη μαζί του αλλά φέτος τον ΑΓΑΠΗΣΑ. Ήταν αυτός που πάντα ήθελα. Ακούγαμε την ίδια μουσική, είχε τον χαρακτήρα που λάτρευα σε ένα αγόρι, και πραγματικά ότι και αν πω για αυτόν για εμένα είναι λίγο. Απλά τον λατρεύω. Μου έδινε ελπίδες, πραγματικά. Μέχρι εκείνη την κρύα μέρα του χειμώνα. Που τα έφτιαξε με αυτήν. Πόνεσα. Πόνεσα όσο ποτέ άλλωτε. Με πλήγωσε τόσο πολύ, ένιωσα ότι τα έχασα όλα. ήμουν σε χάλια ψυχολογική κατασταση, μια απο τις χειροτερες περιοδους της ζωης μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που τους ειδα να φιλουνται. περνούσα απο δίπλα τους και αυτος την φίλησε και κοιτούσε εμένα. Πονέσε τόσο πολύ αυτό. Μετά απο περίπου 3 εβδομάδες τα χάλασαν. Αναμενόμενο ήταν αλλά εγώ είχα πονέσει όσο ποτέ άλλωτε. Τον αγαπάω ακόμα, πάρα πολύ, πολλοι μου έχουν πει ότι ταιριαζουμε <3, αλλά φέτος έχω βάλει στόχο να του δεί3ω ότι εγώ τον αγαπάω. Μπορεί να πονέσει, μπορεί και όχι, ποιός ξέρει? Αν όμως δεν το προσπαθήσω δεν θα το μάθω ποτέ.

* Κατάλαβα ποια είναι τα το3ικά ατομα στην ζωή μου και μου έκαναν κακό και τα έδιωξα. Δύσκολο στην αρχή αλλά α3ιζε τον κοπο. Πλέον έχω καταλάβει ότι δεν ά3ιζουν τέτοια άτομα και έχω άτομα δίπλα μου που με αγαπάνε και νοίαζονται πραγματικά για εμένα. Και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη που έχω τέτοια άτομα κοντά μου.

Αυτά μπορώ να πω ήταν τα βασικά. Και λέω τα βασικά γιατί έγιναν και άλλα που δεν έχω το κουράγιο να τα πω. Όπως και να έχει πιστεύω ότι με ωρίμασαν και με έκαναν να μην με νοιαζει τι θα λένε οι άλλοι για εμενα. :)
Κλεινοντας αυτό το ποστ θέλω να βάλω και ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά για εμένα, το άκουγα για πολυ καιρο τον χειμώνα.



Το λατρεύω, την μελωδια, τους στίχους, το βίντεο το οποίο με κάνει να ανατριχιαζω, το λατρεύω απλά. (Όπως εχετε καταλάβει η μουσική είναι ένα απο τα ποιο σημαντικά κομμάτια της ζωης μου <3 )

Εφ.

Thursday, August 26, 2010

All the pictures have all been washed in black, tattooed everything...

Ναι και κάπως έτσι φτάνει το τέλος του καλοκαιριού. Με εμενα να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι ου με 2 ακουστικά στα αυτία που ακούγονται live oi Pearl Jam να μου τραγουδάνε το Black. Ναι αυτό ήταν το τραγούδι που άκουγα συνεχώς αυτό το καλοκαίρι. Που ξέρω ότι σε κάποια χρόνια όταν θα το ξανακούσω θα μου θυμίζει αυτό το καλοκαίρι. Είναι πραγματικά τρομερό τραγούδι που μου απο την πρώτη φορά που το άκουσα κόλλησα.
I know someday you'll have a beautiful life, I know you'll be a star in somebody else's sky, but why can't it be mine?
Για εμένα αυτός ο στίχος σημαίνει πάρα πολλά. Σαν να έχει γραφτεί για εμένα. Έχω κλάψει πολύ με αυτό το τραγούδι, αυτός είναι ένας λόγος που έχει στιγματίσει αυτο το καλοκαίρι για εμένα.
Περίμενα πολύ καιρό να τελείωσει το καλοκαίρι. Δεν είναι η εποχή μου. Αγαπάω φθινόπωρο-χειμώνα <3. Λατρευω τις φθινοπωρινές βροχες. Να κοιτάω έξω απο το παράθυρο την βροχή και να ακούω μουσική. Πόσο μου έχει λύψει. Και αυτός μου έχει λύψει. είναι ένα σημαντικό κομμάτι στην ζωή μου που το καλοκαίρι μου το στέρησε. για αυτό περίμενα ανυπόμονα μέχρι να τελειώσει.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω για τον χειμώνα. Γιατί ότι και να πω είναι λίγο. Προς το παρών μου αρκουν και αυτοι οι 2-3 λόγοι που ανέφερα για να έρθει.  Απλά το λατρεύωω <3
Χτες βραδυ θυμήθηκα πως ήμουν ένα χρόνο πριν και τι είχε συμβει σε αυτό το διαστημα. Και συνηδητοποίησα ότι έχουν αλλά3ει πολλά πραγματα που θα τα αναλύσω σε άλλο ποστ :)


Eφ.

Tuesday, August 24, 2010

Everyone has been burned before, everybody knows the pain.

Είχαμε βγει χτές το βράδυ με την παρέα μου. Είχαμε καθήσει σε ένα μπαρ που έπαιζε ροκ μουσική. Είχε τραπεζάκια μέσα αλλά και έξω. Εμείς καθήσαμε σε ένα έξω. Είχα μάθει ότι είχες έρθεςι χτες και υπήρχε περίπτωση να σε έβλεπα. Είχα πάρει μια μπύρα και έπινα. Στο μαγαζί έπαιζε το The only one I know. Σιγοτραγουδούσα τους στίχους και κοιτούσα τον κόσμο που περνούσε και σε σκεφτόμουν. Οι άλλοι δίπλα μου γελούσαν, μιλούσαν αλλά τραγουδούσαν. Και τότε σε είδα. Μετά απο τόσο καιρό. Περίπου 2 μήνες. Ήσουν τοσο όμορφος, τόσο ανέμελος. Δίπλα σου ήταν η Αλε3. Η φίλη του απο την Αγγλια. Που δεν 3έρω τι παιζει ανάμεσα σας. Αν είστε μονο φιλοι ή κατι παραπάνο. Στο Facebook δεν έχω δίνει τίποτα παραπάνο. Εγώ σε κοιτούσα αλλά στην αρχή δεν με είδες. Μιλούσατε για το που θα κάτσετε με όλη την παρέα. Και τότε με είδες. Σταμάτησες να μιλάς και με κοιτούσες. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου απο πάνω σου. Η Αλε3 σε σκούντηξε και τότε την κοίταξες για λίγο και μετα ξανα εμένα. Οχι δεν το άντεχα αυτό. Ήθελα να πάω εκεί και να σε αγκαλιάσω. Να σου πω ότι σε αγαπάω. Αλλα φυσικά δεν μπορούσα. Ήπια μια μεγάλη γουλια μπύρα και έφυγα απο εκεί. Σε καμια περίπτωση δεν μπορούσα να σε βλέπω να με κοιτάς και να είσαι με αυτήν και τους άλλους. Πήγα μέσα στο μπαρ και πειρα ένα ποτο. δεν θυμάμαι τι ήταν. όταν γύρισα δεν ήσουν εκεί.


Everyone has been burned before, everybody knows the pain
Everyone has been burned before, everybody knows the pain

όλο το βράδυ άκουγα αυτό το τραγούδι απο το Ipod. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Επιτέλους σε ειχα δει. Αλλα με παρα3ένεψε η συμπεριφορά σου. Αλήθεια. Γιατί έκατσες και με κοιτούσες έτσι? 
Δεν ξέρω είμαι μπερδεμένη. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουρία είναι ότι μου είχες λύψει τόσο πολύ και η εικόνα σου φιγουυράρει συνεχως στο μυαλό μου.

Εφ.

Monday, August 23, 2010

So if you love me let me go.

Χτες αργά το βράδυ πρίν κοιμηθώ άκουγα μουσική απο το Ipod. Και ακουγα το snuff απο slipknot.
Και σε σκεφτόμουν. Και έκλαιγα. Έκλαιγα για αναρωτίομουν αν με αγάπησες ποτε. Αλήθεια ένιωσες τίποτα για εμένα τόσο καιρό? Ή μου έδειχνες άλλα? Γιατί δεν ήμουν τρελή, δεν τα έβλεπα μόνο εγώ αυτά. Θυμόμουν ότι έγινε όλο τον χειμώνα και έκλαιγα βουβά. Γιατί μου είχες δείξει ότι με ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ. Άλλα πραγματικά δεν ξέρω αν με αγάπησες ποτέ. Είμαι τόσο μπερδεμένη. Όταν τα είχες φτίαξει με αυτήν δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πόνεσα. Πόσο πόνεσα να σε βλέπω αγκαλία με αυτήν, πόσο πόνεσα να σε βλέπω να την φιλάς και να κοιτάς ΕΜΕΝΑ. Πάντα πονούσα για εσένα, ακόμα και όταν χωρίσατε, τις πρώτες μέρες που ήσουν χάλια πονούσα για εσένα. Πες μου ποία άλλη θα πονούσε αν σε έβλεπε να χωρίζεις? Καμία φυσικά. Όσο εγωιστικό και αν ακούγετε πιστεύω ότι καμία δεν θα σε αγαπήσει όσο εγώ. Αλήθεια θα ήθελα να βρεθεί κάποια που να σε αγαπήσει ποιο πολύ απο μένα αλλά 3ερω ότι δεν θα γίνει..
Όλο το καλοκαίρι δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου έλυψες που ήσουν στην Αγγλία. Και χτες ΄ήρθες. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θέλω να σε δω.
Πόσο πολύ σε αγάπησα ποτε δεν θα το μάθεις. Απλά το 3έρω. Θέλω μόνο να είσαι καλά.


Bury all your secrets in my skin
Come away with innocence
And leave me with my sins
The air around me still feels like a cage
And love is just a camouflage
For what resembles rage again


Εφ.

Saturday, August 21, 2010

So.. Here I am :)

Δεν ξέρω γιατί άρχησα να γράφω. Απλά το έχω ανάγκη. Χρειάζομαι να γράφω αυτά που νίωθω. Γιατί είμαι σε χάλια ψυχολογική κατάσταση και χρειάζομαι βοήθεια.

Λίγα πράγματα για εμένα: ΑΓΑΠΑΩ την μουσική. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς μουσική. Ροκ μουσική βέβαια.Παίζω ηλεκτρική κιθάρα, αγαπάω τα ταξίδια, λατρεύω να χορεύω, αγαπάω τον Alex Turner και τον Matthew Bellamy, και αγαπάω την βροχή.
Ααα και είμαι ερωτευμένη. Πολύ ερωτευμένη. Ίσως το χειρότερο. Βέβαια αυτό θα το αναλύσω σε άλλο πόστ.

 Εφ.