Friday, February 25, 2011

Το τέλος είναι η μαγεία..


-Βρηκα το συγκεκριμενο τραγούδι τυχαία και αν δεν ακούω τέτοιο είδος, οι στίχοι είναι υπέροχοι..

".......Όμως το τέλος είναι αυτο που σε μαθαίνει ν' αγαπάς
σου αφήνει μνήμη δε σου δείχνει που να πας.
Στο τέλος ερωτεύεσαι, χάνεις, νικάς,
μετανοιώνεις, σκέφτεσαι, ζητάς, διψάς,
μαθαίνεις, αποφεύγεις, ζηλευεις, πονάς,
ντρέπεσαι, γιατρεύεσαι, πεθαίνεις γυρνάς.

Έχεις κουράγιο και ψάχνεις στη μικρή σου ιστορία
να βρείς κρυμένη,εκεί όλη τη μαγεία. 

Είναι παράξενη η ζωή και γλυκια ιστορια
είναι ένα δώρο ή μια βαριά τιμωρία
είν' η αρχη της μια καλή ευκαιρια,
όμως το τέλος είν' η μαγεία. 
 ......................................

Όλα τα ωραια κι αυτά κάποτε τελειώνουν
μπαίνουν στην μνήμη μας κι εκεί για πάντα στοιχειώνουν
Και να σου πάλι ο φόβος όλος δικός σου
μια νέα αρχή μπερδεύει το δήθεν ριζικό σου
και νιώθεις πως σ' αδίκησε η ζωή τόσο πολύ
που πρέπει ν'αρχίσεις ξανά απ' το πρώτο σκαλί
Δεν είναι έτσι αυτό σίγουρα αλλού σε βγάζει
Φύγε μακριά αν το τέλος ακόμα σε τρομάζει. "
Εφ.

Monday, February 21, 2011

I never opened myself this way ...Life is ours, we live it our way..



(  http://www.youtube.com/watch?v=ZE7iLpy9Xl0  )

Έκλαψα. Έκλαψα το σαββάτο.
Έκλαψα με λυγμούσ.. έκλαψα και η αφορμή ήταν ανούσιος λόγος..
όπως μου είχατε πει.
Ναι για ανούσιο. Μα εκλάψα. Έκλαψα και ένιωσα καλύτερα...
Σημερα ξανα έκλαψα.
Υπήρχε λόγος.
Το χρειαζόμουν.
Και είμαι καλύτερα εν μέρει τώρα...

το θέμα ειναι ότι η ψυχολογιά μου αναιβοκαταιβένει.
Μια πέφτω.
Μια ανεβαίνω όμως.
Και είναι επώδυνο...
Αλλά το κλάμα μου έκανε αρκετά καλό.
Και ελπίζω τώρα πλέον να κυλήσουν καλύτερα τα πράγματα..
Μακάρι δηλαδή...
Εφ.

Thursday, February 17, 2011

Strangelove,will you give it to me?



Σας έχουν πει ποτέ σ'αγαπάω;
Σίγουρα.
Αλλά να νιώθετε ότι το ενοούν.
Ναι σε στιγμή που δεν το περιμένα.
Ένιωσα ότι το άτομο που μου το είπε το ενοούσε.
ΤΟ ΕΝΟΟΥΣΕ!
Δεν... δεν μπορώ να περιγράψω πως ένιωθα εκείνη την στιγμή.. όταν απο τα χείλι του βγήκε εκείνες οι λεξεις...
"Και εγώ σε αγαπάω."
αγαπάω.
όχι αγαπώ.
τόνισε το "α".
Και αυτο έχει σημασία για εμένα..
δεν έχει κάποιο νόημα το ποστ...
απλά ηθελά να το γράψω κάπου..
ή μαλλον για εμένα έχει...
τεράστιο... 
όσο νόημα είχαν και οι λεξεις του ατόμου που το είπε....
τεράστια σημασία...
δεν ηταν απο τον γνωστο...
σιγά μην ήταν...
αλλά δεν με ενδιαφερει...
δεν πρέπει να με ενδιαφερει...
Εφ.

Wednesday, February 16, 2011

And stop crying your heart out..

ίσως τα δακρυα κάποιου ατόμου να σταματήσουν να κυλανέ...
να μην υπάρχουν άλλα..
για κάποιο άτομο...
να τα έχει εξαντλήσει όλα.
και να μην μπορεί να κλάψει αλλό.

αυτό μου συμβαίνει..
ίσως να μην έχω άλλα δάκρυα.. ίσως να έχουν τελείωσει για αυτό το άτομο.
ίσως... 
αλλά αλλίως δεν μπορώ να το εξηγήσω..
Δηλαδή θέλω ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ να κλάψω, μα δεν μπορώ... δεν μπορώ...
Θέλω να ξεσπασω με αυτόν τον τρόπο
Μα δεν βγαινει δάκρυ...
Δεν βγαίνει...

χρειάζομαι χρόνο... θέλω να τον αφήσω πίσω μου...
θέλω να είμαι καλά...
το χρειάζομαι..
νομίζω ότι μου αξιζει λίγο χαρά... 
γιατί αλλά θέματα μου πάνε καλύτερα απο ποτέ.
και χαίρομαι πραγματικά για αυτό...
μα το αλλό με σκοτώνει.
ΕΣΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΣΥ.


Δεν μπορώ να προχωρήσω..
με κρατας πίσω...
μα πρέπει να προχωρήσω..
πρέπει να σε αφήσω πίσω μου..
δεν μου αξιζεις.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΟΙΗΘΗΚΕΣ ΟΤΙ ΝΟΙΑΖΕΣΕ. 

Eφ.

Sunday, February 13, 2011

Why should I care?




γιατί πρέπει εγώ να νοίαζομαι αν θα είσαι εσύ καλά;
γιατί;
εσυ δεν νοιάστηκές ποτέ...
δεν μου το έδειξες τουλάχιστον στο βαθμό που θα έπρεπε..
μόνο εγώ νοιάζομαι για το αν θα είσαι καλά.
ΜΑ ΟΧΙ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ.
ΠΡΕΠΕΙ.ΠΡΕΠΕΙ.ΠΡΕΠΕΙ.
Θέλω να προσπαθήσω. 
μα... δεν μπορώ....
ζω μια απο τις πιο περίεργες καταστασεις που έχω ζήσει ποτέ στην ζωή μου.
Που ΔΕΝ ξέρω εαν θα πρέπει να είμαι χαρούμενη ή εαν θα πρέπει να είμαι λυπημένη.
Που ΔΕΝ μπορώ να κλάψω.
ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΛΑ.
Και είναι τόσο περίεργα όλα...
ΈΧΩ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ.
Που θέλω να τα σπάσω ΌΛΑ.
Μα... υπάρχουν άτομα, καταστάσεις, συμβάντα, ακόμα και κάποιες λεξεις απο κάποια άτομα που με ανεβάζουν..
ΑΛΛΑ.... είναι ένα συγκεκριμένο γεγονός που με σκοτώνει ψυχολογικά... 
δεν ξέρω αν το καλύτερο θα είναι να το αφαιρέσω απο την ζωή μου...
Θεωρητικά είναι. Γιατί θεωρητικά πάντα θα είμαι καλύτερα.
Μα δεν θα είμαι.
Γιατί είναι κομμάτι της ζωής μου..
και τον... αγαπαω... 
όχι... όχι... δεν... δεν πρέπει... :/
Εφ.

Wednesday, February 09, 2011

WE, WE, WE BELONG TOGETHER!


Το να (ξανα)κολλησω με το τραγούδι που σημάδεψε πάνω απο το μισό του καλοκαιριού μου δεν ξέρω αν είναι καλό.
Αλλά με εκφραζει τόσο απόλυτα.
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΌΜΩΣ :/



Now the air I tasted and breathed
Has taken a turn


All the pictures have
All been washed in black,
Tattooed everything


All the love gone bad
Turned my world to black

Tattooed all I see, all that I am, all I'll be...

I know someday you'll have a beautiful life
I know you'll be a star in somebody else's sky
BUT WHY CAN'T IT BE IN MINE?

Και αυτό.... με μπερδεψε αυτό που εκανε... με μπερδεψε τόσο πολύ..
 Εφ.

Saturday, February 05, 2011

Like The Way I Do..


NOBODY loves you like the way I do ....
NOBODY wants you like the way I do..
NOBODY needs you like the way I do..
NOBODY aches NOBODY aches just to hold you 
like the way I do...

Nαι όσο υπεροπτικό και αν ακουστεί... το πιστεύω..
δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή σε αγαπάει παραπάνω απο ότι εγώ..
σε χρειάζεται παραπάνω απο ότι εγώ...
σε θέλει παραπάνω απο εμένα... δ
εν μπορώ να πιστέψω ότι πονάει παραπάνω για εσένα απο ότι εγώ..
όχι ότι δεν θα το ήθελα. 
θα ήθελα να έβρισκες ενα άτομο που θα σου τα έδινε αυτά παραπάνω..
γιατί έτσι θα ησουν ευτυχισμένος..
μα στην προκείμενη περίπτωση δεν... δεν πιστεύω ότι σε αγαπάει όσο εγώ..
μακάρι να είμαι λάθος.. γιατί δεν θέλω να πάθεις τίποτα κακό..
σε πονάω πολύ... νίωθω πολλά για εσένα..
και αν είσαι εσυ καλά.. ευτιχισμένος τότε θα είμαι και εγώ...
θα το προσπαθήσω.. αν και μακρυά σου... αν είσαι καλά... θα είμαι και εγώ..
Εφ.

Friday, February 04, 2011

Μα δεν θα δακρύσω πια για εσένα..

Σας έχει τύχει να θέλετε να κλάψετε, να θέλετε να κλάψετε τόσο πολύ, μα να μην μπορείτε;
ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ. :/
Ότι χειρότερο. Πραγματικά...
Θέλω τόσο πολύ να κλάψω.
ΤΌΣΟ ΠΟΛΥ.
Μα...δεν δεν μπορώ...
μόνο μέσα μου κλαίω..
δάκρυα ΔΕΝ βγαίνουν :|
Δεν μπορώ, δεν ξέρω γιατί γαμώτο δεν μπορώ...

με έχεις πονέσει όσο κανένας άλλος... μα δεν μπορώ ούτε να σε μισήσω στο ελάχιστο. ανώριμε.